W pracy dokonano szczegółowej analizy piśmiennictwa w leczeniu niedokrwistości preparatem OBSIDAN w składzie 100 mg Fe(II)SO4 z glicyną, wykazując jego doskonałą skuteczność z wysoką biodostępnością.
Dział: Wiedza praktyczna
.
Obecnie odnotowuje się rosnącą liczbę kobiet decydujących się na posiadanie potomstwa po ukończeniu 35. roku życia, a nowotwory ginekologiczne dotykają znaczną populację pacjentek w wieku rozrodczym, które chcą zachować płodność na poczet przyszłej możliwości rodzenia dzieci. W rezultacie zapewnienie leczenia zachowującego płodność dla kobiet z rakiem żeńskiego układu rozrodczego stało się istotnym elementem opieki w tej populacji chorych. Pomimo wielu wyzwań możliwe jest zachowanie funkcji rozrodczych u kobiet z nowotworami ginekologicznymi bez narażania życia pacjentek. W rezultacie dla dziewcząt i kobiet, które chcą zachować płodność, kluczowe znaczenie ma zindywidualizowane podejście multidyscyplinarne i terminowe skierowanie do specjalisty do spraw rozrodu. W niniejszym opracowaniu zaprezentowano czynniki wpływające na płodność w chorobach onkologicznych, a także proponowane strategie zachowania płodności w przypadku zachorowania na raka szyjki macicy, raka jajników, jak również raka endometrium.
Zakażenie rzęsistkiem pochwowym (Trichomonas vaginalis) jest chorobą przenoszoną drogą płciową. Obecnie nie stanowi ono wielkiego zagrożenia epidemiologicznego na terenie Polski. Niemniej jednak bardzo ważnym aspektem w opiece nad ciężarną wydaje się szybka i precyzyjna diagnostyka tego zakażenia ze względu na możliwe powikłania dla matki, płodu oraz przebiegu porodu. Rzęsistkowica jest uważana za najczęściej występującą na świecie chorobę przenoszoną drogą płciową. Przedstawiony w artykule przypadek pacjentki ciężarnej w 28. tygodniu ciąży z rozpoznanym zakażeniem rzęsistkiem pochwowym, z zagrażającym porodem przedwczesnym, leczonej zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia, daje pełen obraz przebiegu choroby, diagnostyki i efektywności leczenia ciężarnej pacjentki.
Otyłość matki w czasie ciąży i hiperglikemia w ciąży (GDM/DIP) wiążą się z licznymi powikłaniami samej ciąży, ale także wywołują szereg powikłań u noworodka, zarówno w okresie okołoporodowym, jak i w późniejszym życiu. Coraz więcej doniesień pokazuje, że w tej grupie dzieci często rozwija się wczesna otyłość, nadciśnienie, cukrzyca, a w konsekwencji zmiany reprodukcyjne. Metformina jest lekiem doustnym, którego stosowanie jest coraz częściej omawiane w leczeniu GDM/DIP, insulinooporności związanej z otyłością i zespołu policystycznych jajników (PCOS) w czasie ciąży. Korzystny wpływ metforminy na glikemię i wyniki ciąży przedstawione przez niektórych autorów pozycjonuje ją jako potencjalną alternatywę dla insuliny w czasie ciąży.
Przedwczesne przedporodowe pęknięcie błon płodowych (PPROM) i w konsekwencji poród przedwczesny (PTB) są poważnymi powikłaniami w ciąży. Infekcja wewnątrzmaciczna jest główną przyczyną wystąpienia obu tych powikłań. Zapalenie kosmówki i owodni, tj. błon płodowych i łożyska, zapalenie śluzówki i mięśniówki macicy w połogu, posocznica i zgon okołoporodowy są możliwymi konsekwencjami tego procesu. Z uwagi na wiele zmiennych w przebiegu ciąży i nowe technologie w perinatologii diagnostyka, postępowanie i leczenie pacjentek z tym powikłaniem są wciąż kontrowersyjne. Dlatego tak istotna jest szybka, wiarygodna i łatwa do przeprowadzenia metoda diagnostyki tego powikłania.
Zespół policystycznych jajników (PCOS) jest najczęściej występującą chorobą endokrynologiczną u kobiet w wieku rozrodczym. Jedną ze składowych tego zespołu jest insulinooporność, która wyraża się nieprawidłową odpowiedzią tkanek obwodowych na działanie insuliny w odniesieniu do metabolizmu węglowodanów, białek i tłuszczy. Częstość występowania zespołu policystycznych jajników w zależności od źródeł oraz przyjętych kryteriów rozpoznania waha się w szerokim zakresie od 5% do nawet 15% w populacjach o znacznym odsetku otyłych kobiet w wieku rozrodczym. Różnorodność objawów zespołu policystycznych jajników pod względem klinicznym, jak i hormonalnym czy metabolicznym powoduje trudności w jej jednoznacznym zdefiniowaniu. Do kryteriów rozpoznania PCOS zalicza się: zaburzenia rytmu krwawień miesięcznych lub brak miesiączki z przewlekłym brakiem owulacji (oligo/amenorrhea); kliniczne i/lub biochemiczne objawy hiperandrogenizacji; obraz jajnika policystycznego w badaniu ultrasonograficznym. Jednak przed postawieniem diagnozy ważne jest wykluczenie innych przyczyn hiperandrogenizmu. W zespole policystycznych jajników nie występuje jeden dominujący objaw kliniczny. Zespół ten jest według niektórych źródeł w literaturze nawet w 70% przyczyną niepłodności u kobiet.
Zapalenie przyzębia stanowi globalny problem zdrowotny i jest relatywnie często spotykane u kobiet w ciąży. Oprócz klasycznych czynników ryzyka zapalenia przyzębia u kobiet w ciąży zmiany hormonalne prowadzące do większej tolerancji immunologicznej dodatkowo sprzyjają rozwojowi patogenów przyzębia. Badania obserwacyjne wskazują, że zapalenie przyzębia może w istotny sposób zwiększyć ryzyko stanu przedrzucawkowego, porodu przedwczesnego, niskiej masy urodzeniowej oraz cukrzycy ciężarnych. Leczenie periodontologiczne istotnie zmniejsza ryzyko porodu przedwczesnego i niskiej masy urodzeniowej. Świadomość kobiet ciężarnych na temat roli prawidłowej higieny jamy ustnej w przebiegu ciąży jest niewystarczająca.
W artykule przedstawiono najważniejsze zagadnienia dotyczące patofizjologii, diagnostyki i terapii prenatalnej oraz profilaktyki konfliktu serologicznego i będącej jego następstwem choroby hemolitycznej płodu. Zdobycze współczesnej medycyny powodują, że zagadnienie to staje się coraz mniej powszechne, aczkolwiek nadal zdarzają się sytuacje, wymagające specjalistycznej opieki prenatalnej na najwyższym poziomie.
Prawo do wyrażenia zgody na udzielanie świadczeń zdrowotnych jest jednym z podstawowych praw pacjenta oraz jest bezpośrednio związane z prawem pacjenta do informacji. Artykuł podejmuje analizę obowiązków lekarzy w tym zakresie, a w szczególności to, w jakich okolicznościach zakres informacji może zostać przez lekarzy ograniczony do minimum, a w jakich nie. Dodatkowo artykuł wskazuje na konsekwencje przeprowadzenia zabiegów medycznych bez zgody pacjenta, i to zarówno w aspekcie cywilnym, jak i w aspekcie karnym. Artykuł wskazuje także, jakie działania powinni podejmować lekarze, aby przestrzegać praw pacjenta i jednocześnie chronić swoje prawa.
Biocenoza pochwy to szczególny element flory bakteryjnej kobiet. Panują w niej odpowiednie warunki charakteryzujące się obecnością specyficznych bakterii. Spośród nich aż 95% stanowi Lactobacillus, czyli pałeczka kwasu mlekowego [1]. Rolą bakterii kwasu mlekowego jest utrzymywanie odpowiedniego pH pochwy, które powinno być kwasowe (pH 3,6–4,5), oraz zapobieganie zakażeniom poprzez produkcję czynników przeciwzapalnych. Pozostałą część bakterii stanowią anaeroby, które są niegroźne dla naturalnego środowiska pochwy, jeśli występują w małych stężeniach. Dysproporcja pomiędzy tymi dwoma typami bakterii skutkuje zaburzeniem ekosystemu pochwy, co może prowadzić do pojawienia się zapalenia pochwy. W celu odbudowy oraz uzupełnienia prawidłowej flory bakteryjnej układu moczowo-płciowego oraz przywrócenia i utrzymania odpowiedniego pH pochwy zalecane jest stosowanie preparatów specjalnego przeznaczenia medycznego zawierających w składzie pałeczki Lactobacillus.
Poród drogą pochwową często wiąże się z urazem krocza. Czynniki zwiększające ryzyko urazów krocza to między innymi poród instrumentalny, przedłużony czas trwania II okresu porodu, nierództwo, duży rozmiar płodu i nieprawidłowe ułożenie, ustawienie płodu. Uraz krocza wiąże się z bólem krocza wpływającym na powrót do zdrowia po porodzie, a ciężkie pęknięcia krocza prowadzą do nietrzymania moczu lub stolca oraz dysfunkcji seksualnych. Istotne zatem wydaje się przygotowanie tkanek krocza do porodu, co prowadzi do zwiększenia rozszerzenia naczyń krwionośnych, przepływu krwi, elastyczności tkanek i zmniejsza odczuwanie bólu w obrębie dna miednicy.
Według WHO niedokrwistość dotyczy aż 30% światowej populacji i aż co drugiej kobiety w ciąży w krajach rozwijających się. Najczęstszą przyczyną niedokrwistości jest niedobór żelaza. Mówimy o nim, gdy ilość żelaza w organizmie jest mniejsza od aktualnego zapotrzebowania, ale nie musi być równoznaczny z niedokrwistością. Niedobór żelaza może dawać różne objawy, a w ciąży dodatkowo prowadzić do poważnych powikłań. Dlatego niewątpliwie powinien być leczony. Leczenie polega na podawaniu preparatów żelaza, zwykle drogą doustną.