Zapotrzebowanie na żelazo różni się w zależności od płci, wieku i stanu pacjenta. Dla dorosłych mężczyzn wynosi ok. 6 mg/dzień, dla kobiet w wieku 19–50 lat jest równe 8 mg/dzień, natomiast po 50. roku życia wynosi 6 mg/dzień. Kobiety ciężarne są specjalną grupą pacjentek i często narażone są na deficyty tego pierwiastka. Z tego względu rekomenduje się u nich przyjmowanie od 23 do 27 mg żelaza na dzień. Anemia z niedoboru żelaza to choroba, która rozwija się w różnych mechanizmach. Najczęściej jest wyzwalana obfitą utratą krwi bądź stanami fizjologicznymi, takimi jak ciąża lub krwawienie miesiączkowe.
Dział: Wiedza praktyczna
.
Świadomy wybór miejsca porodu to jedna z decyzji, które ciężarna może podjąć samodzielnie. Ma ona do wyboru: poród w szpitalu, w domu narodzin oraz w domu. Poród domowy to długi proces, którego składową jest nie tylko samo rodzenie, ale też całe przygotowanie do tego świadomego dnia. Poród w warunkach domowego zacisza przebiega w atmosferze intymności, harmonii, tylko z mężem/partnerem, rodziną i znaną rodzącej położną.
Ciąża to etap związany z różnymi zmianami biopsychospołecznymi. Zmiany te, wraz z obawami o utrzymanie odpowiedniej wagi, mogą modulować ryzyko wystąpienia zaburzeń psychicznych, zwłaszcza zaburzeń odżywiania (ED). Kompleksowe leczenie ED powinno obejmować interdyscyplinarne wsparcie ze strony psychologa, psychiatry, dietetyka, a także w razie potrzeby specjalistów z innych dyscyplin.
W niniejszym artykule przedstawiono przypadek 27-letniej kobiety, która zmagała się z bolesnym miesiączkowaniem. U pacjentki przeprowadzono diagnostykę i rozpoznano endometriozę. Endometrioza jest powszechną chorobą zapalną charakteryzującą się zmianami ogniskowymi powstającymi z komórek endometrium, zlokalizowanymi poza jamą macicy. Wśród możliwości terapeutycznych można wziąć pod uwagę metody farmakologiczne oraz leczenie chirurgiczne. W terapii endometriozy z dobrym skutkiem stosuje się dienogest.
Dzięki rozwojowi medycyny średnia długość życia kobiet uległa wydłużeniu. Dla kobiet oznacza to, że mogą cieszyć się życiem i aktywnością przez co najmniej 81 lat. Biorąc pod uwagę, że przeciętny wiek menopauzy w Polsce to obecnie 40–51 lat, oznacza to, że trzecia część życia upłynie kobiecie w okresie pomenopauzalnym. Czas ten ma dla kobiety skutki nie tylko fizyczne, ale również psychologiczne. Z biologicznego punktu widzenia jest to czas, kiedy kobieta kończy swój okres płodności. Hormony, które do tej pory odpowiadały za prawidłową pracę układów, ulegną wyciszeniu. Protekcyjny aspekt mieszanki hormonalnej przeradza się w niepożądane dolegliwości takie jak uderzenia gorąca, objawy naczynioruchowe, suchość pochwy, obniżone libido, dyspareunia i bezsenność.
Obecnie jednym z najczęściej występujących schorzeń ginekologicznych jest waginoza bakte- ryjna (BV). Jest ona nieodłącznie związana z nawracającymi zapaleniami pochwy. We współczesnej ginekologii coraz częściej odchodzi się od stosowania antybiotyków na rzecz zastępczych środków antyseptycznych jak m.in. kwas borny czy chlorheksydyna. Mają one na celu zachowanie naturalnej mikrobioty organizmu, wpływającej na utrzymanie prawidłowej homeostazy. Leczenie zakażeń pochwy za pomocą chlorheksydyny oraz kwasu bornego charakteryzuje się nie tylko rzadkim występowaniem skutków ubocznych, ale także mniejszym ryzykiem wzrostu oporności patogenu na leki. Zarówno kwas borny, jak i chlorheksydyna są rekomendowane w przypadku leczenia świądu, zaczerwienień i podrażnień wynikających z często nawracających infekcji grzybiczych i bakteryjnych pochwy.
Dysfunkcje tarczycy są jednymi z najczęściej diagnozowanych schorzeń endokrynologicznych u kobiet w wieku rozrodczym. Celem niniejszego opracowania jest prezentacja aktualnych wytycznych odnośnie do diagnozowania, monitorowania i terapii w przypadku najczęstszych przyczyn nadczynności tarczycy u kobiet planujących ciążę, w ciąży i okresie karmienia piersią na podstawie najnowszych rekomendacji Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego, które ukazały się w 2021 r. Najczęstszą przyczyną nadczynności tarczycy w ciąży jest tyreotoksykoza ciążowa oraz choroba Gravesa i Basedowa. To jednostki znacząco różniące się pod względem przebiegu, rokowania i leczenia, dlatego tak istotna jest odpowiednia diagnostyka różnicowa, w której najistotniejszym elementem jest oznaczenie stężenia przeciwciał przeciwko receptorowi dla TSH (TRAb) w surowicy.
Choroby skóry występujące w ciąży można podzielić na dermatozy swoiste, wśród których zgodnie z najnowszym podziałem wyróżnia się polimorficzne osutki ciężarnych, atopowe wykwity ciążowe, pemfigoid ciężarnych, ciążową cholestazę wewnątrzwątrobową oraz inne, jak rumień guzowaty, dermatozy występujące przypadkowo, w tym zakażenia, a także choroby skóry występujące przed ciążą. W artykule przedstawiono również możliwości terapeutyczne, które mogą lub powinny zostać zastosowane w niektórych przypadkach.
Stany zapalne pochwy, a także związane z tym choroby kobiecych narządów płciowych stanowią obecnie jedną z najczęstszych przyczyn zgłaszania się kobiet do lekarza w trybie pilnym. Niezwykle trudnym okresem predysponującym do występowania infekcji pochwy jest ciąża. Kobiety ciężarne często zgłaszają występowanie upławów z pochwy, swędzenie i/lub pieczenie sromu. Zapaleniu pochwy w ciąży sprzyja przewlekłe przekrwienie śluzówki dróg rodnych oraz spadek odporności organizmu kobiety. Za upławy w ciąży odpowiadają również zmiany hormonalne. Bezpieczeństwo i skuteczność stosowanej terapii stanowią kluczowe elementy leczenia skojarzonego.
Lek Dionelle® jest skutecznym preparatem o wielokierunkowym działaniu. Tabletki antykoncepcyjne nie tylko regulują płodność, lecz także wpływają pozytywnie na stan skóry, zmniejszając występowanie trądziku. W przypadku zaburzeń miesiączkowania oraz bolesności przynoszą pozytywne efekty terapeutyczne. Stosowanie leku jest dla kobiet mało uciążliwe oraz proste. W przypadku chęci zajścia w ciążę po zaprzestaniu stosowania tabletek następuje natychmiastowy powrót do płodności.
Ginekologia estetyczna jest nową, dynamicznie rozwijającą się dziedziną z pogranicza ginekologii i chirurgii plastycznej. Dzięki metodom chirurgicznym możliwe jest zwiększenie estetyki i funkcji narządów płciowych. Najczęściej wykonywanym zabiegiem jest labioplastyka. Bardzo ważna jest edukacja pacjentki w zakresie pielęgnacji pozabiegowej i wsparcia regeneracji i gojenia, zwłaszcza w newralgicznym pierwszym tygodniu. Istotną rolę w ostatnim etapie gojenia się ran, gdy dochodzi do przebudowy tkanki, odgrywa kwas hialuronowy. To bardzo ważna jego cecha dla wszystkich zabiegowców, bez względu na specjalizację, stąd tak szerokie wykorzystanie kwasu hialuronowego w niemal każdej dziedzinie medycyny. W ginekologii kwas hialuronowy ma zastosowanie jako czynnik wspomagający regenerację i gojenie po wszystkich zabiegach i operacjach.
Seksualność człowieka to uczucia (feelings), tożsamość (identity) i zachowania seksualne (sexual behaviour). Relacją seksualności z procesem diagnostycznym i terapeutycznym choroby nowotworowej zajmuje się onkoseksuologia. Świadomość choroby nowotworowej od chwili rozpoznania rzutuje na wszystkie składowe seksualności kobiety i jej partnera. Zdrowie seksualne kobiet chorych i leczonych onkologicznie zależy od pierwotnego zaawansowania choroby, przyjętego sposobu leczenia, efektów niepożądanych. O problemach w życiu seksualnym należy rozmawiać z kobietami przed operacją onkologiczną. Jeżeli zgodnie z procedurami leczenia onkologicznego planowane jest usunięcie żeńskiego narządu rodnego, wiadomo, że kobieta będzie miała problemy w życiu intymnym, dlatego trzeba wstępnie tę możliwość omówić. W procesie leczenia post- operacyjnego zawsze łatwiej będzie wrócić do tematu, pacjentka zapamięta, że problem został poruszony i może się do niego odnieść podczas rehabilitacji pooperacyjnej.