Czynniki wpływające na zachowanie płodności w nowotworach ginekologicznych

Zapraszamy również do wzięcia udziału w III Ogólnopolskiej Konferencji Forum Ginekologii i Położnictwa - innowacje, trendy, kontrowersje!

Mimo że zachorowalność na większość nowotworów żeńskiego układu rozrodczego osiąga szczyt po 50. roku życia, znaczna liczba kobiet spotyka się z diagnozą nowotworu ginekologicznego już w wieku rozrodczym. Według raportu opublikowanego przez Surveillance, Epidemiology and End Results (SEER), dotyczącego statystyk nowotworów opartych na danych z lat 2012–2016, odsetek diagnoz raka szyjki macicy, raka jajnika i raka macicy w wieku poniżej 45. roku życia wynosi odpowiednio 36,5, 12 i 6,5% [1]. W kompilacji ze stale rosnącymi zmianami socjodemograficznymi sytuacji kobiet, które urodziły swoje pierwsze dziecko po 35. roku życia, fizjologicznym zmianami starzenia się układu rozrodczego i leczeniem gonadotoksycznym kwestie płodności stały się bardziej powszechne i zawiłe. Rozważając powszechne metody leczenia nowotworów kobiecego układu rozrodczego, takie jak chirurgiczne usunięcie i/lub terapie ablacyjne narządów układu rozrodczego, istotność zachowania zdolności reprodukcyjnej wśród tej grupy pacjentek staje się bardziej oczywista niż kiedykolwiek wcześniej. W związku z tym zapewnienie skutecznej oceny i leczenia dostępnych strategii ochrony płodności przy jednoczesnym minimalizowaniu ryzyka zakłócenia procesu leczenia nowotworowego staje się kluczowym aspektem nowoczesnej opieki onkologicznej [2, 3]. 
Chemioterapia i radioterapia są skutecznie używane w terapii różnych nowotworów ginekologicznych. Substancje alkilujące, pochodne platyny, taksany, antracykliny i antymetabolity stanowią najczęściej stosowane leki przeciwnowotworowe w przypadku nowotworów tego typu. Mechanizm działania tych chemioterapeutyków oraz promieniowania jonizującego opiera się głównie na zakłócaniu procesów syntezy genomu oraz mechanizmów naprawczych w komórkach nowotworowych. Poprzez indukowanie rozległych uszkodzeń DNA, przekraczających zdolność komórkową do naprawy, leki przeciwnowotworowe w efekcie końcowym prowadzą do apoptozy komórek nowotworowych [4]. Terapie te zazwyczaj nie wykazują selektywności w stosunku do komórek nowotworowych, dochodzi więc do równoczesnego uszkodzenia zdrowych tkanek i narządów. P...