Identyfikacja kobiet z przedwczesną czynnością skurczową, u których dojdzie do porodu przedwczesnego, jest procesem nieprecyzyjnym, mimo że poród przedwczesny jest jedną z najczęstszych przyczyn hospitalizacji ciężarnych. Tokoliza może umożliwić przedłużenie ciąży, przynajmniej w krótkim okresie, a tym samym dać czas na dalsze dojrzewanie wewnątrzmaciczne i interwencje, które mogą poprawić wyniki okołoporodowe noworodków. Dokładna identyfikacja kobiet z prawdziwym porodem przedwczesnym pozwala na zastosowanie odpowiednich interwencji, które mogą poprawić stan noworodka: przedporodowej kortykosteroidoterapii, profilaktyki zakażenia paciorkowcem grupy B, neuroprotekcji siarczanem magnezu. Równie ważna jest dokładna identyfikacja kobiet, u których w rzeczywistości nie doszło do porodu przedwczesnego, co pozwala uniknąć niepotrzebnych i kosztownych interwencji u blisko 50% pacjentek z podejrzeniem porodu przedwczesnego, które następnie rodzą w terminie bez leczenia tokolitycznego. Połączenie ilościowego oznaczenia fibronektyny płodowej (fFN) lub łożyskowej alfa-mikroglobuliny-1 (PAMG-1) z pomiarem długości szyjki macicy u objawowych kobiet zwiększa wartość predykcyjną spontanicznego porodu przedwczesnego.
