Autor: Tomasz Paszkowski

prof. dr hab. n. med.; III Katedra i Klinika Ginekologii, Uniwersytet Medyczny w Lublinie        

Działy
Wyczyść
Brak elementów
Wydanie
Wyczyść
Brak elementów
Rodzaj treści
Wyczyść
Brak elementów
Sortowanie

Badanie skuteczności, tolerancji oraz satysfakcji z leczenia preparatem Castagnus® w przypadkach zespołu napięcia przedmiesiączkowego

Do prospektywnego badania nieinterwencyjnego zakwalifikowano 50 pacjentek w wieku 18–45 lat (mediana wieku – 29 lat), u których po raz pierwszy rozpoznano zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS) na podstawie kryteriów ICD-10 oraz kwestionariusza PSST. Przez trzy miesiące stosowano preparat Castagnus® zawierający w dawce dobowej 45 mg wyciągu suchego z niepokalanka mnisiego (Vitex agnus-castus). Efekty terapii monitorowano za pomocą kwestionariusza DRSP. Znamienną poprawę w odniesieniu do wszystkich 14 objawów ujętych w tym kwestionariuszu zaobserwowano już po czterech tygodniach stosowania preparatu. Poprawa ta uległa dalszemu istotnemu zwiększeniu w kolejnych dwóch miesiącach kuracji w przypadku dziewięciu objawów. U żadnej z pacjentek nie wystąpiły objawy niepożądane o prawdopodobnym związku przyczynowo-skutkowym ze stosowaniem preparatu Castagnus®. 66% pacjentek było zadowolonych lub bardzo zadowolonych z wyników leczenia. W świetle wyników tego badania warto rozważyć zastosowanie preparatu Castagnus® jako pierwszej linii terapii zespołu napięcia przedmiesiączkowego u pacjentek z łagodnym lub umiarkowanym nasileniem PMS.

Czytaj więcej

Zastosowanie w położnictwie i ginekologii siarczanu żelazawego w postaci kompleksu polimerowego

Jedyny dostępny dzisiaj na rynku preparat siarczanu żelazawego w postaci kompleksu polimerowego został wprowadzony na rynek niespełna 50 lat temu.

Czytaj więcej

Korzyści kliniczne zastosowania doustnego preparatu symbiotycznego zawierającego bakterie z rodzaju Bifidobacterium i Lactobacillus u ciężarnych kobiet z podwyższonym ryzykiem zakażeń pochwy/sromu

U 32 ciężarnych kobiet z przynajmniej jedynym przebytym w bieżącej ciąży epizodem zapalenia pochwy/sromu dokonano oceny korzyści klinicznych zastosowania między 25./26. a 39./40. tygodniem ciąży suplementacji doustnym produktem symbiotycznym zawierającym szczepy bakterii zarówno z rodziny Lactobacillus, jak i Bifidobacterium (Lactinova® mama). U żadnej z badanych pacjentek nie zaobserwowano nawrotu infekcji, czemu towarzyszyło znamienne obniżenie pH pochwy. Długoterminowe stosowanie preparatu Lactinova® mama wiązało się z korzystnym profilem tolerancji i wysokim poziomem satysfakcji pacjentek.

Czytaj więcej

Leczenie bólu w ginekologii – jak uniknąć błędów?

Niepowodzenia terapii przeciwbólowej są dość częste i nierzadko mają charakter jatrogenny. Niniejsze opracowanie dotyczy najczęstszych błędów w farmakoterapii bólu, szczególnie w zakresie ginekologii.

Czytaj więcej

Badanie profilu tolerancji dopochwowej niehormonalnej terapii zawierającej kwas hialuronowy, glikogen i kwas mlekowy u kobiet po menopauzie

Celem badania była ocena profilu tolerancji niehormonalnej terapii dopochwowej u kobiet po menopauzie. Badaniem o charakterze prospektywnym objęto populację 60 kobiet po menopauzie w wieku powyżej 50. roku życia, u których zastosowano miejscową terapię w postaci preparatu dopochwowego zawierającego kwas hialuronowy, glikogen i kwas mlekowy, zgodnie z zalecanym schematem. Wizyta kontrolna odbyła się po 4 tygodniach terapii. Wykazano znamienną statystycznie poprawę pH pochwy i redukcję objawów atrofii urogenitalnej w przebiegu badania (p < 0,01). Ogółem 85% kobiet było zadowolonych lub bardzo zadowolonych z zastosowania dopochwowej niehormonalnej terapii zawierającej kwas hialuronowy, glikogen i kwas mlekowy.

Czytaj więcej

Najczęstsze błędy w stosowaniu probiotyków w ginekologii i położnictwie

Praca wskazuje na najczęstsze błędy w stosowaniu probiotyków ze wskazań ginekologiczno-położniczych wskazując jednocześnie na najnowsze w tym względzie rekomendacje kliniczne. 

Czytaj więcej

Badanie skuteczności i tolerancji leczenia preparatem Distreptaza® w przypadkach przewlekłego zespołu bólowego miednicy mniejszej

Zespół przewlekłego bólu miednicy mniejszej (chronic pelvic pain syndrome – CPP) to jeden z najczęstszych zespołów objawów zgłaszanych przez pacjentki podczas wizyt u ginekologa. Celem badania była ocena skuteczności oraz tolerancji terapii doodbytniczym preparatem Distreptaza® zawierającym streptokinazę i streptodornazę w celu złagodzenia dolegliwości bólowych miednicy mniejszej u chorych z idiopatyczną postacią CPP. Stwierdzono, że 10-dniowa terapia lekiem Distreptaza® powoduje znamienną poprawę w zakresie nasilenia bólów miednicy mniejszej, a korzystny efekt terapii utrzymuje się przez co najmniej miesiąc po jej zakończeniu. Ponadto zaobserwowano, że terapia lekiem Distreptaza® charakteryzuje się korzystnym profilem tolerancji i wysokim poziomem satysfakcji pacjentek z efektów leczenia. Autorzy tego badania wnioskują, że należy rozważyć zastosowanie leku Distreptaza® w terapii lub koterapii CPP.

Czytaj więcej

Zastosowanie laseroterapii w leczeniu urogenitalnego zespołu menopauzalnego Opis przypadku

Zmianom okołomenopauzalnym spowodowanym niedoborem estrogenów towarzyszą obniżenie zawartości kolagenu i elastyny w tkankach, ścieńczenie nabłonka w rezultacie zaniku warstwy powierzchownej, dysfunkcja komórek mięśni gładkich, a także degradacja tkanki łącznej. Ten łańcuch etiopatogenetyczny skutkuje zespołem objawów, których doświadcza ok. 50% kobiet w okresie około- i pomenopauzalnym, z czego wynika, że problemem tym dotkniętych jest 2–3 mln kobiet w Polsce. Objawy te składają się na znaczne obniżenie jakości życia seksualnego i ogól-
nego komfortu życia w rezultacie nawracających infekcji pochwy, sromu i dróg moczowych. 

Czytaj więcej

Zespół przekrwienia biernego miednicy mniejszej – wyzwanie diagnostyczne dla ginekologa

Zespół przekrwienia biernego miednicy mniejszej (ang. pelvic congestion syndrome – PCS) definiuje się jako obecność żylakowatych zmian w obrębie żył jajnikowych i splotów żylnych przymacicz, którym towarzyszy przewlekły zespół bólowy miednicy mniejszej. Głównym problemem związanym z PCS jest niska świadomość lekarzy dotycząca tego zespołu i wynikająca z tego bardzo mała rozpoznawalność. Podejmowane są próby nieskutecznego leczenia empirycznego oraz wykonywane są niepotrzebne inwazyjne zabiegi diagnostyczne, np. laparoskopie. W przypadku dokonania prawidłowego rozpoznania dostępna jest skuteczna, małoinwazyjna metoda leczenia – embolizacja wewnątrznaczyniowa.

Czytaj więcej