Celem tego obserwacyjnego, nieinterwencyjnego badania była ocena skuteczności i tolerancji leczenia niedokrwistości z niedoboru żelaza (IDA) w ciąży za pomocą doustnego leku Obsidan® zawierającego kompleks siarczanu żelazawego z glicyną. U 42 ciężarnych kobiet z IDA prowadzono terapię tym lekiem w dawce 1 × 100 mg/dzień kontrolując przebieg leczenia po ok. 20 i 80 dniach przyjmowania leku. Stwierdzono wysoce znamienne wzrosty stężeń hemoglobiny, ferrytyny i żelaza już po ok. 3 tygodniach leczenia z dalszym znacznym wzrostem tych parametrów w kolejnych 2 miesiącach. Pod koniec, niespełna 3 miesięcznej obserwacji, 17,1% pacjentek zgłaszało objawy niepożądane ze strony przewodu pokarmowego o łagodnym nasileniu. WNIOSEK: Obsidan® zastosowany w leczeniu niedokrwistości spowodowanej niedoborem żelaza u kobiet ciężarnych charakteryzuje się wysoką skutecznością, szybkim efektem terapeutycznym i akceptowalnym profilem tolerancji.
Autor: Tomasz Paszkowski
prof. dr hab. n. med.; III Katedra i Klinika Ginekologii, Uniwersytet Medyczny w Lublinie
W pracy dokonano szczegółowej analizy piśmiennictwa w leczeniu niedokrwistości preparatem OBSIDAN w składzie 100 mg Fe(II)SO4 z glicyną, wykazując jego doskonałą skuteczność z wysoką biodostępnością.
Do prospektywnego badania nieinterwencyjnego zakwalifikowano 50 pacjentek w wieku 18–45 lat (mediana wieku – 29 lat), u których po raz pierwszy rozpoznano zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS) na podstawie kryteriów ICD-10 oraz kwestionariusza PSST. Przez trzy miesiące stosowano preparat Castagnus® zawierający w dawce dobowej 45 mg wyciągu suchego z niepokalanka mnisiego (Vitex agnus-castus). Efekty terapii monitorowano za pomocą kwestionariusza DRSP. Znamienną poprawę w odniesieniu do wszystkich 14 objawów ujętych w tym kwestionariuszu zaobserwowano już po czterech tygodniach stosowania preparatu. Poprawa ta uległa dalszemu istotnemu zwiększeniu w kolejnych dwóch miesiącach kuracji w przypadku dziewięciu objawów. U żadnej z pacjentek nie wystąpiły objawy niepożądane o prawdopodobnym związku przyczynowo-skutkowym ze stosowaniem preparatu Castagnus®. 66% pacjentek było zadowolonych lub bardzo zadowolonych z wyników leczenia. W świetle wyników tego badania warto rozważyć zastosowanie preparatu Castagnus® jako pierwszej linii terapii zespołu napięcia przedmiesiączkowego u pacjentek z łagodnym lub umiarkowanym nasileniem PMS.
Jedyny dostępny dzisiaj na rynku preparat siarczanu żelazawego w postaci kompleksu polimerowego został wprowadzony na rynek niespełna 50 lat temu.
U 32 ciężarnych kobiet z przynajmniej jedynym przebytym w bieżącej ciąży epizodem zapalenia pochwy/sromu dokonano oceny korzyści klinicznych zastosowania między 25./26. a 39./40. tygodniem ciąży suplementacji doustnym produktem symbiotycznym zawierającym szczepy bakterii zarówno z rodziny Lactobacillus, jak i Bifidobacterium (Lactinova® mama). U żadnej z badanych pacjentek nie zaobserwowano nawrotu infekcji, czemu towarzyszyło znamienne obniżenie pH pochwy. Długoterminowe stosowanie preparatu Lactinova® mama wiązało się z korzystnym profilem tolerancji i wysokim poziomem satysfakcji pacjentek.
Niepowodzenia terapii przeciwbólowej są dość częste i nierzadko mają charakter jatrogenny. Niniejsze opracowanie dotyczy najczęstszych błędów w farmakoterapii bólu, szczególnie w zakresie ginekologii.
Celem badania była ocena profilu tolerancji niehormonalnej terapii dopochwowej u kobiet po menopauzie. Badaniem o charakterze prospektywnym objęto populację 60 kobiet po menopauzie w wieku powyżej 50. roku życia, u których zastosowano miejscową terapię w postaci preparatu dopochwowego zawierającego kwas hialuronowy, glikogen i kwas mlekowy, zgodnie z zalecanym schematem. Wizyta kontrolna odbyła się po 4 tygodniach terapii. Wykazano znamienną statystycznie poprawę pH pochwy i redukcję objawów atrofii urogenitalnej w przebiegu badania (p < 0,01). Ogółem 85% kobiet było zadowolonych lub bardzo zadowolonych z zastosowania dopochwowej niehormonalnej terapii zawierającej kwas hialuronowy, glikogen i kwas mlekowy.
Praca wskazuje na najczęstsze błędy w stosowaniu probiotyków ze wskazań ginekologiczno-położniczych wskazując jednocześnie na najnowsze w tym względzie rekomendacje kliniczne.
Zespół przewlekłego bólu miednicy mniejszej (chronic pelvic pain syndrome – CPP) to jeden z najczęstszych zespołów objawów zgłaszanych przez pacjentki podczas wizyt u ginekologa. Celem badania była ocena skuteczności oraz tolerancji terapii doodbytniczym preparatem Distreptaza® zawierającym streptokinazę i streptodornazę w celu złagodzenia dolegliwości bólowych miednicy mniejszej u chorych z idiopatyczną postacią CPP. Stwierdzono, że 10-dniowa terapia lekiem Distreptaza® powoduje znamienną poprawę w zakresie nasilenia bólów miednicy mniejszej, a korzystny efekt terapii utrzymuje się przez co najmniej miesiąc po jej zakończeniu. Ponadto zaobserwowano, że terapia lekiem Distreptaza® charakteryzuje się korzystnym profilem tolerancji i wysokim poziomem satysfakcji pacjentek z efektów leczenia. Autorzy tego badania wnioskują, że należy rozważyć zastosowanie leku Distreptaza® w terapii lub koterapii CPP.