GSM często występuje w okresie okołomenopauzalnym i pomenopauzalnym. Podczas wizyty ginekologicznej należy inicjować rozmowę na temat dolegliwości w obrębie pochwy i sromu oraz ich wpływu na dysfunkcje seksualne i jakość życia nie tylko u każdej pacjentki po menopauzie, ale także u kobiet po 40. roku życia. W leczeniu objawowym jest możliwe stosowanie środków niehormonalnych. Preferowane jest łączenie terapii objawowej z leczeniem przyczynowym lekami dopochwowymi: prasteronem lub estrogenami. Ważne, aby podczas wizyty wyjaśnić kwestie bezpieczeństwa leków dopochwowych, pamiętając o intrakrynologicznym mechanizmie prasteronu. Takie postępowanie zwiększa odsetek pacjentek zaczynających terapię, jak również kontynuujących leczenie.
