Zastosowanie żelaza w terapii niedokrwistości z niedoboru żelaza

Sytuacja kliniczna

35-letnia kobieta została przyjęta do szpitala w celu diagnostyki krwawienia z dróg rodnych. Pacjentka skarży się na osłabienie i łatwą męczliwość. Historia choroby pacjentki obejmuje cesarskie cięcie sześć miesięcy temu. Aktualnie kobieta karmi piersią. Pacjentka została skierowana na wykonanie morfologii krwi z powodu podejrzenia niedokrwistości. 
Wyniki morfologii krwi były następujące: hemoglobina (Hb) – 9 g/dl, retikulocyty (RC) – 80 000/μl, średnia objętość erytrocytów (MCV) – 75 fl, współczynnik zmienności rozkładu objętości erytrocytów (RDW) – 19,5%.
W badaniu przedmiotowym stwierdzono dobry stan ogólny pacjentki. RR – 125/68 mmHg, tętno ~100/min.
Po analizie morfologii krwi zlecono dodatkowo oznaczenie poziomu ferrytyny we krwi, który wyniósł 15 μg/l.
Obraz kliniczny pacjentki wskazuje na niedokrwistość z niedoboru żelaza. Proponowane leczenie to doustne przyjmowanie preparatu żelaza na czczo lub między posiłkami. 
Niedokrwistość to częsty problem zmniejszający komfort życia wielu kobiet na całym świecie. Według szacunków WHO w 2019 r. 29,9% kobiet cierpiało na anemię [1]. 
Niedokrwistością jest nazywany stan patologiczny, w którym stężenie hemoglobiny jest niższe od prawidłowego. Wiąże się to z niedostatecznym zaopatrywaniem narządów w tlen przenoszony głównie przez hemoglobinę w czerwonych krwinkach. Normy hemoglobiny różnią się w zależności od płci, a w grupie kobiet wynoszą:

• powyżej 12 g/dl dla nieciężarnych, 
• powyżej 11 g/dl dla ciężarnych, 
• powyżej 10 g/dl w połogu [2]. 

Zmniejszone stężenie hemoglobiny może być wywołane m.in. utratą krwi, nieprawidłową syntezą czerwonych krwinek lub ich przedwczesny...