Dział: Otwarty dostęp

Nowotwór gruczołu piersiowego jest jednym ze schorzeń onkologicznych najczęściej występujących wśród Polek i stanowi poważny problem zdrowotny, społeczny i ekonomiczny. Wiedza o metodach wczesnego wykrywania raka, czynnikach ryzyka i metodach zapobiegania jest kluczową kwestią w walce z nowotworami piersi u kobiet. Wprowadzanie nowoczesnych technologii wykorzystujących termografię kontaktową może stanowić praktyczną i uzupełniającą metodę diagnostyczną w stosunku do mammografii czy ultrasonografii gruczołu piersiowego

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) są liczną grupą leków znajdującą swoje zastosowanie w farmakoterapii wielu schorzeń ginekologicznych. Zastosowanie NLPZ w ginekologii związane jest głównie z łagodzeniem bólu pooperacyjnego oraz pozabiegowego, łagodzeniem bólu towarzyszącego pierwotnemu oraz wtórnemu bolesnemu miesiączkowaniu, a także łagodzeniem dolegliwości bólowych towarzyszącym stanom zapalnym miednicy mniejszej.

Wirus opryszczki pospolitej (herpes simplex virus – HSV) jest patogenem z grupy otoczkowych DNA wirusów należących do rodziny herpeswirusów. Opryszczka narządów płciowych częściej występuje u osób dorosłych niż u dzieci. Do czynników ryzyka zaliczane są: młody wiek inicjacji seksualnej, duża liczba partnerów seksualnych, stosunek bez zabezpieczenia w postaci prezerwatyw, niski poziom wykształcenia oraz niski status socjoekonomiczny.

Zapalenie drożdżakowe pochwy i sromu stanowi jedną z najczęstszych schorzeń wymagających interwencji ginekologicznej. Trwają poszukiwania optymalnego schematu terapeutycznego, którzy poza wysoką skutecznością byłby wygodny dla pacjenta. Zastosowanie z powodzeniem takich leków, jak Pimafucin lub Pimafucort w leczeniu zakażeń miejscowych VVC wydaje się skutecznym i bezpiecznym sposobem postępowania. Trzydniowa kuracja natamycyną w pojedynczej dawce dobowej 100 mg jest skuteczną metodą leczenia ostrej postaci niepowikłanego zapalenia drożdżakowego pochwy.

Cykle bezowulacyjne występują u 15–25% kobiet z rozpoznaną niepłodnością. W tej grupie stymulacja owulacji jest metodą leczenia i polega na pobudzeniu rozwoju pęcherzyka jajnikowego. Cytrynian klomifenu pozostaje nadal lekiem pierwszego wyboru, ale wyniki aktualnych badań przemawiają za zastąpieniem tego preparatu letrozolem. Gonadotropiny pozostają lekami drugiego wyboru. Metformina stosowana w monoterapii ma ograniczoną skuteczność, jednak w niektórych sytuacjach może mieć zastosowanie jako lek zwiększający insulinowrażliwość. Leczenie wspomagające, m.in. inozytol, witaminy i mikroelementy, u kobiet z zaburzeniami owulacji wykazuje również korzystne efekty.

Około 43% kobiet doświadcza dysfunkcji seksualnej. Nasilające się wraz z wiekiem procesy starzenia prowadzą do wielopłaszczyznowych zmian w narządzie rodnym, co nasila postępujące zmiany atroficzne, wzmaga się kruchość śluzówki oraz suchość. Postępujące procesy starzenia to również osłabienie włókien kolagenowych i elastyny, które prowadzi do zwiotczenia i rozluźnienia aparatu wieszadłowego. W konsekwencji następuje utrata czy też zmniejszenie satysfakcji seksualnej oraz osłabienie doznań seksualnych podczas stosunku. Pojawiają się też problemy z wysiłkowym nietrzymaniem moczu. Główne wskazania do zabiegów ginekologii estetycznej i regeneracyjnej stanowią: – brak satysfakcji pacjentki z życia seksualnego, – brak satysfakcji pacjentki z wyglądu zewnętrznych narządów płciowych. Zabiegi z zakresu ginekologii estetycznej wykonywane są za pomocą trzech głównych metod: iniekcyjnej, termicznej oraz operacyjnej. Stosowane obecnie metody termiczne to: laser, HIFU (high intensity focused ultrasound) oraz Thuzzle.

Celem badania była ocena profilu tolerancji niehormonalnej terapii dopochwowej u kobiet po menopauzie. Badaniem o charakterze prospektywnym objęto populację 60 kobiet po menopauzie w wieku powyżej 50. roku życia, u których zastosowano miejscową terapię w postaci preparatu dopochwowego zawierającego kwas hialuronowy, glikogen i kwas mlekowy, zgodnie z zalecanym schematem. Wizyta kontrolna odbyła się po 4 tygodniach terapii. Wykazano znamienną statystycznie poprawę pH pochwy i redukcję objawów atrofii urogenitalnej w przebiegu badania (p < 0,01). Ogółem 85% kobiet było zadowolonych lub bardzo zadowolonych z zastosowania dopochwowej niehormonalnej terapii zawierającej kwas hialuronowy, glikogen i kwas mlekowy.