Laseroterapia jako młoda i dynamicznie rozwijająca się dziedzina medycyny podsuwa coraz lepsze rozwiązania w ginekologii estetycznej. Ma to ogromne znaczenie dla pacjentek, ponieważ obok leczenia dysfunkcji zewnętrznych i wewnętrznych narządów płciowych może również wpływać na poprawę satysfakcji seksualnej.
Kategoria: Artykuł
Kwas hialuronowy to jeden z glikozaminoglikanów tworzących włókna tkanki łącznej. Chemicznie to liniowy polisacharyd zbudowany z dwóch podjednostek (kwasu D-glukuronowego i N-acetyloglukozaminy) połączonych ze sobą wiązaniami β-1,3 i β-1,4 – glikozydowymi [1, 2]. To naturalny składnik ludzkich tkanek, który nie wywołuje odczynów alergicznych i nie ma właściwości drażniących. Kwas hialuronowy występuje w prawie wszystkich organizmach żywych, u człowieka głównie w tkance łącznej, ciałku szklistym oka, maziówce stawów oraz w pępowinie. Jego średnia zawartość w organizmie dorosłego człowieka to ok. 15 g, przy czym połowa znajduje się w skórze [3, 4] W organizmie ludzkim jest biodegradowany przez endogenne enzymy (hialuronidazy), w konsekwencji czego nie dochodzi do kumulacji niebezpiecznych substancji [5].
Powikłania infekcji w przebiegu wirusa opryszczki pospolitej (ang. herpes simplex virus – HSV), zwłaszcza u ciężarnych, mogą być bardzo poważne w skutkach. Dlatego należy rozważyć zastosowanie terapii przeciwwirusowej u kobiet po 36. tygodniu ciąży z częstymi zakażeniami nawracającymi. Natomiast objawowa pierwotna infekcja wirusem HSV niezależnie od lokalizacji jest bezwzględnym wskazaniem do zastosowania leczenia przeciwwirusowego.
Blizna jest końcowym produktem procesu naprawy tkankowej po uszkodzeniu skóry. Nie należy go mylić z procesem regeneracji, ponieważ nie dochodzi do odtworzenia pierwotnego narządu (skóry wraz z jej przydatkami), a jedynie do zamknięcia ubytku tkankowego przez nowo powstałą tkankę. Proces ten u człowieka jest ukierunkowany na szybkie, uniemożliwiające rozwinięcie się zakażenia zamknięcie uszkodzenia z warunkach niesterylnych (brudnych), nie zaś na doskonały efekt estetyczny.
W Polsce w związku z niedostateczną zawartości żelaza w diecie zalecana jest suplementacja żelazem w grupach ryzyka niedokrwistości. Szelazo+SR jest rekomendowane przez Polskie Towarzystwo Ginekologiczne do stosowania w profilaktyce i leczeniu niedokrwistości w położnictwie i ginekologii.
W artykule przedstawiono patofizjologię i epidemiologię niedokrwistości z niedoboru żelaza oraz jej konsekwencje w położnictwie i ginekologii. Omówiono zasady diagnostyki niedokrwistości oraz postępowanie terapeutyczne w przypadku rozpoznania niedokrwistości z niedoboru żelaza. Zwrócono uwagę na znaczenie profilaktyki pierwotnej niedokrwistości, w tym na znaczenie kształtowania odpowiednich nawyków żywieniowych, a grupach ryzyka suplementację preparatami żelaza w dawkach profilaktycznych.
Zespół policystycznych jajników (ang. polycystic ovary syndrome – PCOS) charakteryzuje się jako przewlekły brak jajeczkowania i hiperandrogenizm. Częstość występowania PCOS plasuje się na poziomie nawet 15–20%, gdy stosuje się kryteria rozpoznania Europejskiego Towarzystwa Rozrodu Człowieka i Embriologii (ang. European Society of Human Reproduction and Embryology – ESHRE) oraz Amerykańskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu (ang. American Society for Reproductive Medicine – ASRM). Zespół policystycznych jajników jest prawdopodobnie najbardziej rozpowszechnioną endokrynopatią u kobiet i zdecydowanie najczęstszą przyczyną niepłodności na podłożu cykli bezowulacyjnych. W rzeczywistości wielotorbielowate jajniki były związane z 75% przypadków bezpłodności z brakiem owulacji [1–4]. Celem artykułu jest naświetlenie problemu insulinooporności w PCOS i zbadanie efektywności metforminy stosowanej w monoterapii lub w połączeniu z innymi lekami wywołującymi owulację w przywracaniu regularnych cykli miesiączkowych i owulacji oraz uzyskanie ciąży u kobiet z PCOS.
Niedoczynność tarczycy jest relatywnie częstym schorzeniem wśród kobiet w okresie reprodukcyjnym. Dlatego należy rozważyć przesiewowe oznaczanie stężenia hormonu tyreotropowego (TSH) u kobiet już w okresie prekoncepcyjnym. Według zaleceń Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego (PTE) badanie TSH w okresie planowania ciąży powinno być bezwzględnie wykonane u pacjentek z podwyższonym ryzykiem niedoczynności tarczycy w przebiegu przewlekłego autoimmunologicznego zapalenia tarczycy (z dodatnim wywiadem w kierunku chorób tarczycy, z wolem, z podwyższonym mianem przeciwciał przeciwtarczycowych, z objawami sugerującymi choroby tarczycy, z cukrzycą typu 1 i 2, z poronieniami i porodami przedwczesnymi w wywiadzie) lub dodatnim wywiadem w kierunku radioterapii głowy i szyi.
Rola witaminy D w rozwoju prenatalnym płodu i przebiegu ciąży od dawna jest przedmiotem badań naukowych. Ostatni rok przyniósł wiele doniesień naukowych na ten temat o potencjalnie ważnych implikacjach dla praktyki położniczej. W artykule dokonany zostanie przegląd tych publikacji.
Na podstawie zdobytych doświadczeń w pracy z dziećmi, wobec których stosowano przemoc seksualną, ułożono czteropoziomową klasyfikację objawów przemocy seksualnej, przedstawioną w niniejszej pracy.
Blizna to finalne stadium procesu gojenia rany, która powstaje na skutek odnowy ubytku łącznotkankowej części skóry właściwej. Proces jej wytworzenia zajmuje od 6 do 12 miesięcy. Dopiero po tym czasie blizna osiąga ostateczny kształt Jest to czas dynamicznych zmian oraz przebudowy w wyniku której uzyskana zostaje odpowiednio mocna tkanka zastępcza, wytrzymała na bodźce mechaniczne. W macierzy zewnątrzkomórkowej obumierają komórki, co jest podłożem do przebudowy rusztowania kolagenowego i substancji wypełniającej (2). Ostatecznie prawidłowa blizna jest cienka, gładka, sprężysta i niebolesna.
Za przedwczesne wygasanie czynności jajnika uważa się ustanie czynności jajnika przed 40. rokiem życia Zaburzenie to dotyczy 1 : 10000 kobiet przed 20. rokiem życia, 1 : 1000 kobiet przed 30. rokiem życia oraz 1 : 100 kobiet przed 40. rokiem życia.