Kategoria: Artykuł

Wiedza na temat metod antykoncepcji w polskim społeczeństwie wciąż jest niewystarczająca. W artykule przedstawiono stan poradnictwa antykoncepcyjnego w Polsce, zwracając uwagę na konsekwencje braku dostępu do informacji dotyczących metod planowania rodziny oraz korzyści płynące z prowadzenia edukacji w zakresie seksualności człowieka i metod kontrolowania narodzin.

O transseksualizmie mówi się wówczas, gdy istnieje rozbieżność między budową morfologiczną ciała i płci określonej metrykalnie a płcią odczuwalną przez jednostkę psychicznie. Oznacza to, że dana osoba odczuwa głębokie niezadowolenie z powodu posiadanych cech fizycznych ciała, które są niezgodne z odczuwaną psychicznie płcią i poczuciem przynależności do konkretnej płci. Do tej pory przyczyny tego zjawiska są nieznane, ale rozpatruje się tu rolę czynników genetycznych, neurorozwojowych, endokrynologicznych oraz środowiskowych [1, 2].

Potrzeby seksualne stanowią ważny aspekt życia człowieka. Wiele dysfunkcji sfery seksualnej rozwija się na zarówno na tle zaburzeń somatycznych, jak i psychologicznych, które rzutują na codzienne funkcjonowanie człowieka w społeczeństwie. Pacjentki zmagające się ze schorzeniami ginekologicznymi, takimi jak endometrioza czy zespół policystycznych jajników, zmianami skórnymi lub zaburzeniami dysforycznymi często skarżą się na pogorszenie jakości życia seksualnego i zgłaszają się do specjalistów w celu złagodzenia problemu. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie mechanizmów, za pomocą których przyjmowanie pochodnych gestagenu może wpływać korzystnie na poprawę jakości życia seksualnego.

W dzisiejszych czasach coraz wcześniej dochodzi do inicjacji seksualnej zarówno wśród kobiet, jak i mężczyzn, wobec czego ryzyko zajścia w ciążę w okresie adolescencji niebezpiecznie wzrasta. W grupie wiekowej nastolatków najważniejszym problem jest niedostateczna wiedza na temat skutecznych metod antykoncepcji oraz brak silnej motywacji do ich stosowania z powodu bagatelizowania przez młodzież konsekwencji takiego zachowania. Drugim istotnym problemem w tej grupie wiekowej jest niewłaściwe stosowanie właściwie dobranej metody antykoncepcji przez nastolatków, co przekłada się nawet na 10-krotnie mniejszą skuteczność w zapobieganiu niechcianych ciąż w porównaniu z grupą dorosłych kobiet. 

Około 10% kobiet w okresie rozrodczym choruje na endometriozę. W jej leczeniu w ramach przygotowania do zabiegu chirurgicznego oraz jako leczenie uzupełniające po jego wykonaniu stosuje się metody antykoncepcyjne. Zastosowanie tej formy leczenia zależy przede wszystkim od stopnia zaawansowania choroby, reakcji organizmu, tolerancji na poszczególne leki i oczekiwań kobiety. 

Infekcje pochwy są jedną z częstszych przyczyn zgłaszania się pacjentek do poradni ginekologicznej. Ich prawidłowe rozpoznanie i leczenie są kluczowymi czynnikami decydującymi o ustąpieniu dolegliwości. Oprócz odpowiednich leków istotne jest zastosowanie probiotyków. Acidosalus vaginalete jest probiotykiem, który poza odpowiednimi szczepami bakterii posiada szereg naturalnych substancji przeciwinfekcyjnych.

Najczęstszą dysbiozą mikrobiomu pochwy definiowaną jako mikrobiom pochwy niezdominowany przez pałeczki kwasu mlekowego jest bakteryjne zapalenie pochwy, czyli beztlenowa dysbioza polibakteryjna. Inne stany dysbiotyczne mające znaczenie dla zdrowia na świecie to mikrobiota pochwy z dużą liczbą paciorkowców, gronkowców lub Enterobacteriaceae, kandydoza pochwy i rzęsistkowica. Wiedza na temat różnych typów dysbiozy i ich związku z obciążeniem chorobami układu moczowo-płciowego i chorobami układu rozrodczego w ostatnich latach wzrosła. Obciążenie bakteryjnym zapaleniem pochwy jest największe. Najczęstszym i najlepiej zbadanym stanem klinicznym charakteryzującym się dysbiozą pochwy jest waginoza bakteryjna (BV), która wiąże się z subklinicznym zapaleniem pochwy. Od dawna rozpoznawane są również schorzenia pochwy związane z klinicznie jawnym stanem zapalnym. Są to m.in. łuszczące się zapalenie pochwy, zanikowe zapalenie pochwy, kandydoza pochwy i rzęsistkowica. Głównym problemem medycznym w leczeniu zapaleń pochwy jest ich nawrót spowodowany m.in. brakiem eliminacji bakterii sprawczych ze względu na ich oporność na antybiotyki, niewłaściwą dawkę leku lub nieodpowiedni czas trwania leczenia. Dlatego ograniczono stosowanie antybiotyków na rzecz nowoczesnych środków antyseptycznych takich jak: bakterie kwasu mlekowego, jony srebra, kwas borny, chlorheksydyna, chlorek dekwaliny, jodopowidon, poliheksametylen biguanidu.

Ciąża jest okresem fizjologicznego zwiększenia zapotrzebowania na wiele składników odżywczych. Wzrastająca świadomość pacjentek pozwala na wdrożenie suplementacji ewentualnych niedoborów jeszcze w okresie przed zapłodnieniem. Musimy jednak pamiętać, że nie wszystkie preparaty dostępne na rynku są odpowiednie dla kobiet ciężarnych i muszą być z rozwagą stosowane. Najnowsze wytyczne określają odpowiedni stosunek dostarczanych elementów takich jak żelazo, DHA, witamina D3, jod czy kwas foliowy podczas ciąży. Artykuł ten przybliża najnowsze rekomendacje, które umożliwią dopasowanie odpowiedniej suplementacji. Na jej dobór mają wpływ takie czynniki jak wiek, sytuacja socjoekonomiczna, dieta czy aktywność ruchowa.