Autor: Violetta Skrzypulec-Plinta

Zespół policystycznych jajników (ang. polycystic ovary syndrome – PCOS) charakteryzuje się jako przewlekły brak jajeczkowania i hiperandrogenizm. Częstość występowania PCOS plasuje się na poziomie nawet 15–20%, gdy stosuje się kryteria rozpoznania Europejskiego Towarzystwa Rozrodu Człowieka i Embriologii (ang. European Society of Human Reproduction and Embryology – ESHRE) oraz Amerykańskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu (ang. American Society for Reproductive Medicine – ASRM). Zespół policystycznych jajników jest prawdopodobnie najbardziej rozpowszechnioną endokrynopatią u kobiet i zdecydowanie najczęstszą przyczyną niepłodności na podłożu cykli bezowulacyjnych. W rzeczywistości wielotorbielowate jajniki były związane z 75% przypadków bezpłodności z brakiem owulacji [1–4]. Celem artykułu jest naświetlenie problemu insulinooporności w PCOS i zbadanie efektywności metforminy stosowanej w monoterapii lub w połączeniu z innymi lekami wywołującymi owulację w przywracaniu regularnych cykli miesiączkowych i owulacji oraz uzyskanie ciąży u kobiet z PCOS.

Za przedwczesne wygasanie czynności jajnika uważa się ustanie czynności jajnika przed 40. rokiem życia Zaburzenie to dotyczy 1 : 10000 kobiet przed 20. rokiem życia, 1 : 1000 kobiet przed 30. rokiem życia oraz 1 : 100 kobiet przed 40. rokiem życia.

Celem badania była ocena efektywności, akceptacji, czasu stosowania i określenie wskazań, w jakich lekarze pediatrzy zalecają emulsję do higieny intymnej (prOVag® w postaci emulsji) 
u dzieci zgłaszających się do poradni pediatrycznych. Wieloośrodkowym retrospektywnym badaniem objęto populację 2275 dzieci zgłaszających się do poradni pediatrycznych na terenie całej Polski, u których do higieny okolic intymnych zastosowano emulsję prOVag®. Kwestionariusz badawczy sprawdzający efektywność preparatu oraz akceptację pacjentów wypełniało 102 lekarzy pediatrów.

Artykuł przedstawia wyniki obserwacyjnego badania kwestionariuszowego oceniającego skuteczność stosowania produktu AQUAfemin®, u 60 kobiet stosujących niskodawkową antykoncepcję hormonalną, w zakresie redukcji objawów takich jak uczucie ogólnego obrzmienia, napięcie piersi, występowanie obrzęków brzucha oraz kończyn. Badanie obejmowało 3 wizyty – przed terapią, po 1 miesiącu stosowania preparatu oraz po 3 miesiącach terapii. Jako narzędzie badawcze zastosowano kwestionariusz, w którym pacjentka oceniała nasilenie powyższych objawów podczas każdej z wizyt. Dodatkowo podczas każdej wizyty wykonywano pomiary obwodu brzucha, obwodu kostki oraz masy ciała. Po 3 miesiącach stosowania preparatu stwierdzono znamienną poprawę w zakresie wszystkich powyższych, subiektywnych jak i obiektywnych, objawów. Ponadto pacjentki wysoko oceniły zadowolenie ze stosowania preparatu AQUAfemin, po trzymiesięcznej terapii. 
 

Częstym rozpoznaniem w poradniach ginekologicznych dla dziewcząt są zakażenia narządów płciowych, z czego 2/5 przypadków dotyczy pacjentek w przedziale wiekowym 0–14 lat. Przebieg choroby, poczynając od objawów, a kończąc na leczeniu, jest uzależniony od wielu czynników. Przede wszystkim od powodującego infekcję patogenu, ale także od wieku dziecka, chorób towarzyszących i aktywności seksualnej. Celem badania była ocena zastosowania emulsji prOVag® do higieny intymnej u dziewcząt.

Zmiany w układzie moczowo-płciowym po menopauzie określane mianem atrofii urogenitalnej dotyczą wszystkich narządów układu moczowo-płciowego. Około 50% kobiet w okresie klimakterium dotykają objawy atrofii urogenitalnej, podczas gdy 25% z nich szuka opcji terapeutycznych tego schorzenia. W leczeniu objawów atrofii urogenitalnej rekomenduje się stosowanie estrogenoterapii dopochwowej. Zgodnie z rekomendacjami Międzynarodowego Towarzystwa Menopauzy oraz Północnoamerykańskiego Towarzystwa Menopauzy uważa się, że lokalną terapię hormonalną charakteryzuje wyższy poziom skuteczności oraz profil bezpieczeństwa w porównaniu z terapią systemową.

Opracowanie to przedstawia aktualną wiedzę na temat badań prenatalnych w I trymestrze ciąży. Umożliwiają one rozpoznawanie, diagnostykę i leczenie wad wrodzonych, również zespołów genetycznie uwarunkowanych.

Badania mają na celu zapewnienie optymalnych warunków do rozwiązania ciąży a także opiekę nad kobietą będącą w ciąży i noworodkiem. Badania prenatalne wykonywane w I trymestrze ciąży pozwalają na zidentyfikowanie wad wrodzonych płodu oraz określenie ryzyka najczęściej występujących aberracji chromosomowych.
 

Mikrobiom noworodka kształtuje się jeszcze przed jego urodzeniem. Duży wpływ na jego dalszy rozwój i skład ma rodzaj porodu. Dzieci urodzone siłami natury są skolonizowane przez drobnoustroje z dróg rodnych matki, natomiast dla noworodków, które przyszły na świat poprzez cesarskie cięcie, charakterystyczne są mikroorganizmy ze środowiska szpitalnego. Nieznane są jeszcze długofalowe skutki tej pierwszej kolonizacji, ale wiadomo, że metoda operacyjna wiąże się ze zwiększonym ryzykiem rozwoju wielu chorób, m.in. astmy, zaburzeń immunologicznych czy otyłości. Mikrobiom noworodka ma wpływ na dojrzewanie i rozwój układu immunologicznego, stąd wniosek, że może on mieć związek ze zwiększoną zapadalnością na infekcje dzieci urodzonych przez cesarskie cięcie. Dlatego ważne jest, aby po porodzie zapewnić dziecku odpowiednią dietę i warunki sprzyjające kształtowaniu się mikrobiomiu.