Suchość pochwy to istotny problem, który dotyczy wielu kobiet. Przyczyny tej przypadłości są różnorodne, mogą dotyczyć zaburzeń gospodarki hormonalnej w okresie okołomenopauzalnym, czy być wynikiem wielu chorób, a nawet skutkiem stosowania niektórych leków. Odpowiednie nawilżenie pochwy ma duże znaczenie dla utrzymania satysfakcjonującego życia seksualnego. Leczenie często może się ograniczyć do bezpiecznych globulek dopochwowych zawierających kwas hialuronowy, który stał się nową alternatywą dla menopauzalnej terapii hormonalnej.
Autor: Agnieszka Drosdzol-Cop
prof. dr hab. n. med.; Zakład Patologii Ciąży, Katedra Zdrowia Kobiety, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach.
Otyłość została zidentyfikowana jako czynnik ryzyka w ciąży już ponad 70 lat temu, a obecnie jest uznawana za najczęstszy z tych czynników. Może powodować wystąpienie wielu powikłań –
zarówno w okresie koncepcyjnym, jak i na każdym etapie ciąży, porodu i połogu. Uznaje się, że sposób żywienia kobiet ciężarnych należy do najważniejszych czynników środowiskowych, które odpowiadają za prawidłowy przebieg ciąży, rozwój dziecka w okresie płodowym, ale także jego stan zdrowia w dzieciństwie i dalszym życiu. Otyłość matki niekorzystnie wpływa na płód i niesie ze sobą wiele konsekwencji. Dodatkowym problemem staje się także utrudniona diagnostyka USG, co prowadzi do zmniejszenia wykrywalności zmian, zwłaszcza w obrębie twarzoczaszki, serca, pępowiny i kręgosłupa.
Zespół bólowy miednicy mniejszej dotyka 8,5–15% kobiet w każdym wieku, sięgając aż 12% pa- cjentek w wieku rozrodczym. Jest on definiowany jako niezwiązany z cyklem, przewlekły ból lokalizujący się w miednicy mniejszej, utrzymujący się co najmniej 6 miesięcy, mający charakter niemalże ciągły i nie odpowiadający na tradycyjne leczenie. Jego etiologia najczęściej nie jest znana, a przyczyny jego występowania mogą być złożone. Na powstawanie zespołu bólowego miednicy mniejszej mogą mieć wpływ zaburzenia ginekologiczne, urologiczne, mięśniowo-szkieletowe, neurologiczne i psychosomatyczne. Podstawą diagnostyki jest badanie fizykalne oraz dokładny wywiad, a leczenie powinno mieć charakter wielokierunkowy.
U dziewczynek w każdym wieku mogą pojawić się zaburzenia i objawy, które stają się przyczyną wizyt ambulatoryjnych w poradni ginekologicznej dla dziewcząt. W okresie wczesnego dzieciństwa najczęściej występują infekcje dróg rodnych, sklejenia warg sromowych czy objawy przedwczesnego dojrzewania płciowego. W okresie adolescencji – zaburzenia cyklu miesiączkowego, stany zapalne narządu rodnego, zespół policystycznych jajników (polycystic ovary syndrome – PCOS), przewlekły ból miednicy mniejszej czy bolesne miesiączkowanie (dysmenorrhea).
Niedokrwistości są bardzo powszechnym stanem występującym u ludzi w każdym wieku. Na najczęściej występującą odmianę niedokrwistości spowodowaną niedoborem żelaza najbardziej narażone są kobiety ciężarne, których zapotrzebowanie na ten pierwiastek znacznie wzrasta. Jego niedobory w okresie ciąży mogą wiązać się z bardzo poważnymi skutkami, takimi jak nieprawidłowa organogeneza lub nawet obumarcie płodu. Szczególnym zainteresowaniem cieszy się więc suplementacja żelaza u kobiet planujących ciążę oraz ciężarnych.
Oporność na antybiotyki oraz zróżnicowanie mikroorganizmów powodujących infekcje u pacjentek to niezwykle ważny problem współczesnej ginekologii. Istotnym wyzwaniem staje się poszukiwanie alternatywnych metod leczenia zakażeń. Powszechność preparatów zawierających jony srebra, cena i ich korzystny profil powodują, że mogą one stanowić atrakcyjne rozwiązanie dla pacjentek ginekologicznych oraz lekarzy szukających metod leczenia trudnych sytuacji klinicznych. W opracowaniu autorzy zwracają szczególną uwagę na możliwości, jakie daje zastosowanie środków leczniczych zawierających jony srebra oraz na nowe technologie wprowadzane do współczesnej terapii.
Nieprawidłowy profil krwawień miesiączkowych występuje u ok. 20–30% dziewcząt. Krwawienia młodocianych definiuje się jako obfite krwawienia ze skrzepami, trwające ponad 7 dni, często prowadzące do anemizacji. Ich etiopatogeneza nie została jeszcze w pełni ustalona. Uważa się, że obfite krwawienia miesiączkowe w okresie dorastania nie mają etiologii organicznej, lecz są spowodowane brakiem owulacji lub niewydolnością lutealną.
Za przedwczesne wygasanie czynności jajnika uważa się ustanie czynności jajnika przed 40. rokiem życia Zaburzenie to dotyczy 1 : 10000 kobiet przed 20. rokiem życia, 1 : 1000 kobiet przed 30. rokiem życia oraz 1 : 100 kobiet przed 40. rokiem życia.
Celem badania była ocena efektywności, akceptacji, czasu stosowania i określenie wskazań, w jakich lekarze pediatrzy zalecają emulsję do higieny intymnej (prOVag® w postaci emulsji)
u dzieci zgłaszających się do poradni pediatrycznych. Wieloośrodkowym retrospektywnym badaniem objęto populację 2275 dzieci zgłaszających się do poradni pediatrycznych na terenie całej Polski, u których do higieny okolic intymnych zastosowano emulsję prOVag®. Kwestionariusz badawczy sprawdzający efektywność preparatu oraz akceptację pacjentów wypełniało 102 lekarzy pediatrów.
Częstym rozpoznaniem w poradniach ginekologicznych dla dziewcząt są zakażenia narządów płciowych, z czego 2/5 przypadków dotyczy pacjentek w przedziale wiekowym 0–14 lat. Przebieg choroby, poczynając od objawów, a kończąc na leczeniu, jest uzależniony od wielu czynników. Przede wszystkim od powodującego infekcję patogenu, ale także od wieku dziecka, chorób towarzyszących i aktywności seksualnej. Celem badania była ocena zastosowania emulsji prOVag® do higieny intymnej u dziewcząt.
Zmiany w układzie moczowo-płciowym po menopauzie określane mianem atrofii urogenitalnej dotyczą wszystkich narządów układu moczowo-płciowego. Około 50% kobiet w okresie klimakterium dotykają objawy atrofii urogenitalnej, podczas gdy 25% z nich szuka opcji terapeutycznych tego schorzenia. W leczeniu objawów atrofii urogenitalnej rekomenduje się stosowanie estrogenoterapii dopochwowej. Zgodnie z rekomendacjami Międzynarodowego Towarzystwa Menopauzy oraz Północnoamerykańskiego Towarzystwa Menopauzy uważa się, że lokalną terapię hormonalną charakteryzuje wyższy poziom skuteczności oraz profil bezpieczeństwa w porównaniu z terapią systemową.