Mikrobiom pochwy to specyficzny rodzaj ludzkiego mikrobiomu. Wyjątkowe warunki pochwy charakteryzują się kilkoma gatunkami drobnoustrojów, zwykle pałeczkami kwasu mlekowego. Bakteryjne zapalenie pochwy (BV) jest główną przyczyną dysbakteriozy pochwy u kobiet. Jest ono prawdopodobnie wynikiem kolonizacji pochwy przez wiele złożonych zbiorowisk bakteryjnych o współzależnym metabolizmie. Wśród nich najprawdopodobniej ważną rolę w patogenezie odgrywają populacje beztlenowe. Głównym problemem medycznym w leczeniu zapaleń pochwy jest ich nawrót spowodowany m.in. brakiem eliminacji bakterii sprawczych. Dlatego ograniczono stosowanie antybiotyków na rzecz innych substancji, m.in. kwasu hialuronowego oraz kwasu mlekowego. Kwas hialuronowy, łącząc się z białkami, tworzy sieć proteoglikanów zdolną do wiązania wody w tkankach. Stosowanie preparatów z kwasem hialuronowym usprawnia procesy gojenia tkanek, regeneracji i łagodzenia podrażnień.
Kategoria: Artykuł
Głównym czynnikiem ryzyka rozwoju raka szyjki macicy jest przetrwała infekcja wysoko onkogennymi typami HPV (HR HPV). U 55 kobiet w średnim wieku 38,1 lat stwierdzono nieprawidłowy wynik badania cytologicznego (u 48 kobiet – ASC-US, u siedmiu – LSIL) oraz obecność DNA HR HPV oznaczonego metodą RT-PCR. Zastosowano dwukrotną krioterapię, po której aplikowano żel Papilocare. Po dwóch seriach krioterapii i Papilocare oznaczano ponownie DNA HPV;
u 48 pacjentek (87,27%) nie stwierdzono już obecności infekcji wirusowej. Opisana metoda wydaje się skuteczną opcją eradykacji przetrwałej infekcji HR HPV pozwalającą uniknąć rozwoju stanów przedrakowych i raka szyjki macicy.
Plastyka warg sromowych mniejszych jest obecnie najczęściej wykonywaną procedurą z zakresu ginekologii estetycznej. Najczęstszym powodem planowanych działań operacyjnych jest niesatysfakcjonujący wygląd warg, wpływający na obniżenie samooceny, obrazu ciała i poczucia własnej wartości. Głównym celem operacji jest uzyskanie efektu pomniejszenia warg mniejszych, tak aby nie wystawały one spoza warg większych w pozycji stojącej. W literaturze opisuje się kilka metod labioplastyki: ścięcie krawędzi warg sromowych mniejszych wzdłuż ich brzegu (edge resection), resekcję klinową (wedge resection) z modyfikacjami (Z-plasty i W-plasty) oraz deepitelializację. Nie odnotowano szczególnej przewagi jednej metody nad drugą. W celu uzyskania perfekcyjnego efektu terapeutycznego elementy powyższych technik nierzadko łączy się, jak również uzupełnia o plastykę napletka łechtaczki (hoodoplastyka) i krocza (perineoplastyka).
Witamina D pełni istotne funkcje w utrzymaniu homeostazy w ludzkim organizmie. Coraz częściej jednak zwraca się uwagę na znaczącą rolę witaminy D w żeńskim układzie rozrodczym. Utrzymanie jej prawidłowego poziomu jest niezwykle ważne dla prawidłowego rozrodu, funkcjonowania jajników i macicy, a także dla prawidłowego rozwoju płodu i przebiegu ciąży bez komplikacji. Niskie stężenia witaminy D wpływają na rozwój poważnych patologii żeńskiego układu rozrodczego, m.in. niepłodności, endometriozy, zespołu policystycznych jajników oraz mięśniaków macicy.
W wielu badaniach wykazano, że odpowiednia suplementacja, a także dieta bogata w DHA, powinny być stosowane u kobiet w ciąży, jak również w okresie karmienia piersią. DHA to kwas należący do grupy kwasów tłuszczowych omega-3. Odpowiednia ilość DHA jest niezbędna i szczególnie pomocna w rozwoju poszczególnych części narządu nerwowego, a także komórek odpowiedzialnych za zmysł wzroku i biorących udział w wielu innych procesach biologicznych. Kwas DHA występuje w różnych stanach biochemicznych, ale ostatnio interesujące są tylko dwie formy: trójglicerydy (TG) i estry etylowe (EE). DHA w formie TG jest wysoce biodostępny dla prawidłowego rozwoju układu nerwowego płodu i noworodka.
Prawidłowo dobrana i dobrze funkcjonująca antykoncepcja hormonalna daje gwarancję i poczucie bezpiecznego seksu przez cały okres płodności pary. Przy rozważeniu względnych i bezwzględnych przeciwwskazań do używania może być stosowana przez długie lata. Antykoncepcja hormonalna wpływa m.in. na ekosystem pochwy oraz jej nawilżenie, a co za tym idzie odczucie suchości. Pierwszym krokiem do przeciwdziałania temu zjawisku jest miejscowe podawanie preparatów o działaniu nawilżającym ze wskazaniem na drobnocząsteczkowy kwas hialuronowy. W przypadkach utrzymującej się nieleczonej i niediagnozowanej suchości pochwy kobieta zaczyna odczuwać ból podczas współżycia seksualnego. Dyspareunia. Ból będący jej głównym objawem jest przyczyną lęku i staje się powodem unikania kontaktów seksualnych, rozwija się pełnoobjawowy model unikania lęku (FAM).
W ramach Kliniki Ginekologii, Położnictwa i Ginekologii Onkologicznej Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach powstaje pierwszy oddział ginekologii dziecięcej i dziewczęcej w kraju. Inicjatorami tego przedsięwzięcia są: jedna z pięciu polskich specjalistek w tej dziedzinie – prof. Agnieszka Drosdzol-Cop
oraz Kierownik Katedry – prof. Rafał Stojko.
Infekcje pochwy są jednym z najczęstszych powodów zgłaszania się kobiet po poradę ginekologiczną. Szacuje się, że ok. 70–75% dorosłych kobiet w wieku rozrodczym doświadcza w ciągu całego swojego życia co najmniej jednego epizodu kandydozy pochwy i sromu. Krem dopochwowy zawierający izokonazol 1% jest środkiem przeciwdrobnoustrojowym wykazującym szerokie spektrum działania przeciwgrzybiczego, działa także na bakterie Gram-dodatnie. Charakteryzuje go szybkie wchłanianie i korzystny profil bezpieczeństwa. Doświadczenie kliniczne pokazuje, że produkt leczniczy zawierający w składzie izokonazol azotanu jest skuteczny w stężeniu 1%, przy podawaniu raz na dobę przez okres siedmiu dni. Ten cykl leczenia pozwala na eliminację grzybów chorobotwórczych i zapobiega nawrotom patogenów powodujących zapalenie pochwy.
W związku ze stałym rozwojem pandemii COVID-19 kraje na całym świecie zostały zmuszone do wprowadzenia szeregu restrykcji związanych z zapewnieniem najwyższej jakości opieki nad kobietami ciężarnymi oraz kobietami w okresie okołoporodowym. Stan obecnej wiedzy klinicznej nie przedstawia znaczących różnic w objawach klinicznych czy przebiegu choroby w grupie pacjentek ciężarnych w stosunku do populacji ogólnej kobiet i w podobnym wieku. Można wysnuć przypuszczenia, iż rutynowe badania ciężarnych przed planowaną hospitalizacją wydają się zasadne ze względu na duży odsetek asymptomatyczności ciężarnych z infekcją SARS-CoV-2. Na podstawie aktualnych badań pacjentki z potwierdzonym COVID-19 możemy zaliczyć do grupy ryzyka wystąpienia w przebiegu ciąży porodu przedwczesnego, PROM czy zagrażającej infekcji wewnątrzmacicznej.