Plastyka warg sromowych mniejszych jest obecnie najczęściej wykonywaną procedurą z zakresu ginekologii estetycznej. Najczęstszym powodem planowanych działań operacyjnych jest niesatysfakcjonujący wygląd warg, wpływający na obniżenie samooceny, obrazu ciała i poczucia własnej wartości. Głównym celem operacji jest uzyskanie efektu pomniejszenia warg mniejszych, tak aby nie wystawały one spoza warg większych w pozycji stojącej. W literaturze opisuje się kilka metod labioplastyki: ścięcie krawędzi warg sromowych mniejszych wzdłuż ich brzegu (edge resection), resekcję klinową (wedge resection) z modyfikacjami (Z-plasty i W-plasty) oraz deepitelializację. Nie odnotowano szczególnej przewagi jednej metody nad drugą. W celu uzyskania perfekcyjnego efektu terapeutycznego elementy powyższych technik nierzadko łączy się, jak również uzupełnia o plastykę napletka łechtaczki (hoodoplastyka) i krocza (perineoplastyka).
Autor: Anna Paczkowska
dr n. med. Szpital św. Wojciecha w Poznaniu, Oddział Ginekologiczno-Położniczy SP ZOZ w Obornikach Wielkopolskich
Plastyka warg sromowych mniejszych jest obecnie najczęściej wykonywaną procedurą z zakresu ginekologii estetycznej. Najczęstszym powodem planowanych działań operacyjnych jest niesatysfakcjonujący wygląd warg, wpływający na obniżenie samooceny, obrazu ciała i poczucia własnej wartości. Głównym celem operacji jest uzyskanie efektu pomniejszenia warg mniejszych, tak aby nie wystawały one spoza warg większych w pozycji stojącej. W literaturze opisuje się kilka metod labioplastyki: ścięcie krawędzi warg sromowych mniejszych wzdłuż ich brzegu (edge resection), resekcję klinową (wedge resection) z modyfikacjami (Z-plasty i W-plasty) oraz deepitelializację. Nie odnotowano szczególnej przewagi jednej metody nad drugą. W celu uzyskania perfekcyjnego efektu terapeutycznego elementy powyższych technik nierzadko łączy się, jak również uzupełnia o plastykę napletka łechtaczki (hoodoplastyka) i krocza (perineoplastyka).
Zaburzenia anatomii i funkcji dna miednicy dotyczą połowy populacji dorosłych kobiet. Zagadnienie to jest ważne i bardzo niejednoznaczne. Artykuł prezentuje przemyślenia i opisuje trudności diagnostyczne i terapeutyczne, jakie napotkał w swej pracy lekarz klinicysta zajmujący się od wielu lat diagnostyką i leczeniem – zarówno zachowawczym, jak i operacyjnym – zaburzeń statyki narządów płciowych i nietrzymania moczu.
The disorders of pelvic floor anatomy and function affect a half of an adult women population. The topic is important and multidirectional. The paper presents thoughts, analysis, diagnostic and therapeutic difficulties of a clinician, working many years as an urogynecologist.