Historia przeciwdziałania niepożądanej ciąży ma tyle lat, ile historia człowieka. Czy podejmowano je, aby mieć kontrolę nad ilością urodzeń, gdy pierwsze społeczności ludzkie, narody czy rodziny zrozumiały, że utrzymanie wszystkich przychodzących na świat dzieci przekracza ich możliwości? Czy też dlatego, że człowiek chciał oddzielić doświadczanie przyjemności aktu seksualnego od prokreacji?
POLECAMY
Historycznie seks jako czynność zamykano w sferze moralności i obyczajowości. Z dyskusji o seksualności i antykoncepcji stworzono narzędzie kontroli społecznej i religijnej. Długo nie łączono seksu z zachodzeniem w ciążę. Nigdy nie łączono seksu ze zdrowiem. Jeszcze współcześnie toczy się spór o naturę seksualności człowieka. Psyche czy soma? Zapomina się, że „biologiczne ciało” jako narzędzie do czynności seksualnej odczuwa fizyczny ból i psychiczny lęk. W myśleniu na temat fizjologii seksualności stereotypy skutecznie bronią dostępu wiedzy. Powstały, bo zanim człowiek posiadł dzisiejszą wiedzę, popełniał błędy, fałszywie interpretując wiele zjawisk w organizmie. Utrwaliły się one przez pokolenia. Współczesny człowiek wciąż jest przez nie ograniczany [1].
Historia antykoncepcji hormonalnej i zdrowia reprodukcyjnego
Historia wielkich wynalazków najczęściej ma początek w przypadku. W latach 30. XX w. amerykański wykładowca chemii Russell Marker w czasie wakacji w Meksyku przeprowadził eksperyment, w którym wykorzystał należącą do steroli roślinnych znajdującą się w pochrzynie meksykańskim diosgeninę. Testując ją w wielu różnych przemianach chemicznych, natrafił na proces przekształcający ją w progesteron. Ten z kolei znany już był w Europie, wykorzystywano go do zapobiegania poronieniom i zaburzeniom miesiączkowania.
Pierwsze preparaty w postaci doustnego środka – inhibitory owulacji na bazie pochrzynu, wprowadzono na rynek w Stanach Zjednoczonych w 1960 r. pod nazwą Enovid oraz w Anglii w 1961 r. pod nazwą Anovial. Pierwszym, który wypróbował działanie inhibitora owulacji na bazie pochrzynu, był Gregory Pincus. Testy wykonał na ochotniczkach z Puerto Rico.
Prawie wszystkie towarzystwa naukowe europejskie i amerykańskie nie zalecają regularnego stosowania antykoncepcji hormonalnej u dziewcząt przed wystąpieniem pierwszej miesiączki oraz zalecają stosowanie prezerwatyw przez osoby wymagające stosowania antykoncepcji w tym okresie życia.
Koncepcja zdrowia reprodukcyjnego w powiązaniu z jakością życia została oficjalnie ogłoszona w roku 1994 w czasie IV Międzynarodowej Konferencji na rzecz Ludności i Rozwoju. Konferencja pozwoliła stworzyć warunki niezbędne do tego, by kobiety na świecie mogły podejmować decyzje o zachodzeniu w ciążę w sposób odpowiedzialny, zapewniając im niezbędne informacje na temat mechanizmów reprodukcyjnych.
Rok 2002 to przyjęcie i zarekomendowanie przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) definicji zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego. Zdrowie reprodukcyjne to dobrostan i prawidłowa funkcja układu rozrodczego. Zgodnie z tymi rekomendacjami ludzie mogą i mają prawo prowadzić odpowiedzialne, satysfakcjonujące i bezpieczne życie seksualne. Mają wolność w podejmowaniu decyzji, kiedy i ile chcą mieć dzieci. WHO dało kobietom i mężczyznom prawo do informacji i dostępu do bezpiecznych i skutecznych metod regulacji płodności, czyli do antykoncepcji, a także fachową opiekę nad kobietą ciężarną, porodem i połogiem. Zdrowie seksualne z kolei określono jako integrację biologicznych, emocjonalnych, intelektualny...