Wpływ nawodnienia na nastrój i funkcje poznawcze w życiu kobiety w okresie rozrodczym, ciężarne oraz karmiące piersią

Woda w organizmie człowieka

Woda jest substancją niezbędną do życia, podstawowym składnikiem zarówno budulcowym, jak i funkcjonalnym każdego żywego organizmu. Stanowi produkt lub substrat większości reakcji chemicznych zachodzących w komórce, warunkuje aktywność kwasów nukleinowych i enzymów, zapewnia rozpuszczenie i transport witamin, minerałów i substancji odżywczych do komórki oraz eliminację szkodliwych produktów przemiany materii. Umożliwia szybką i bezpieczną eliminację toksyn oraz produktów metabolizmu komórkowego przez nerki, skórę i przewód pokarmowy. Perspiracja wody przez skórę odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu stałej temperatury ciała. Odpowiednie nawodnienie komórki jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Objętość wody w organizmie człowieka zależy od wielu czynników, m.in. płci, wieku, diety, aktywności czy temperatury otoczenia [1−3].

Woda stanowi ok. 60% masy ciała dorosłego człowieka. Współtworzy środowisko wewnątrzkomórkowe i pozakomórkowe, jest niezbędna do prawidłowych przemian biochemicznych oraz termoregulacji. Zawartość wody w organizmie człowieka powinna się mieścić w normie i utrzymywać na stałym poziomie. Źródłem wody są płyny i pokarmy przyjmowane doustnie oraz woda syntetyzowana w procesach spalania tłuszczów, białek i węglowodanów (200–300 ml/dobę). Najlepszym płynem do utrzymania odpowiedniego poziomu nawodnienia jest woda źródlana i mineralna [1].

Żywienie kobiety oraz odpowiednie nawodnienie w okresie prokreacyjnym jest jednym z niedocenianych aspektów zdrowia człowieka. Jak wskazują badania epidemiologiczne, to właśnie prenatalny okres rozwoju istotnie warunkuje występowanie chorób cywilizacyjnych w późniejszych okresach życia. Ma to niebagatelne znaczenie nie tylko dla długości życia, ale przede wszystkim jego jakości.

Przygotowanie kobiety do ciąży ma fundamentalny wpływ na embriogenezę. Występowanie wad rozwojowych i poronień często się wiąże z zaburzeniami metabolicznymi i niedoborami składników odżywczych u matki. W dynamicznie rozwijających się społeczeństwach coraz częściej mamy do czynienia z problemami nadwagi i otyłości, również u kobiet w wieku prokreacyjnym. Otyłość matki jest jednym z istotniejszych czynników ryzyka zaburzeń wewnątrzmacicznego rozwoju płodu. Z kolei modne wśród młodych kobiet stosowanie diet eliminacyjnych może prowadzić do niedoborów żywieniowych, które również mają wpływ na występowanie różnych patologii ciąży. Sposób żywienia kobiet w ciąży jest także przedmiotem wielu mitów, które nie korelują ze współcześnie dostępnymi badaniami naukowymi.

Zapłodniona komórka jajowa w 90% składa się z wody, odsetek ten zmniejsza się stopniowo z czasem trwania ciąży. Tkanki noworodka zawierają jej ok. 74%. Organizm kobiety w wieku reprodukcyjnym składa się z wody w 55−60%, z czego ok. 57% przypada na kompartment wewnątrzkomórkowy, 
a 33% na pozakomórkowy – przestrzeń śródmiąższową, osocze, chłonkę. W miarę starzenia się organizmu zawartość wody się zmniejsza. U kobiet starszych jej całkowita objętość jest niższa o 15−20% w porównaniu z obserwowaną w ustroju kobiet młodych [1]. ...