Menopauza to ostateczne ustanie miesiączkowania w wyniku utraty aktywności pęcherzykowej jajników, po którym przez okres 12 miesięcy nie wystąpiło już żadne krwawienie. Pojawiające się po menopauzie objawy ze strony układu moczowo-płciowego, zanik i suchość sromu i pochwy oraz objawy ze strony dolnych dróg moczowych noszą nazwę zespołu urogenitalnego menopauzy (genitourinary syndrome of menopause – GSM). Do czynników, które zwiększają ryzyko wystąpienia ZUM u kobiet po menopauzie, należą: hipoestrogenizm, obniżenie poziomu glikogenu w komórkach nabłonkowych pochwy, zmiany w obrębie cewki moczowej i pęcherza, zaburzenia związane z hipotonią mięśnia wypieracza pęcherza moczowego, zanik warg sromowych większych i zmiana mikrobiomu pochwy. W leczeniu ZUM u kobiet po menopauzie stosuje się antybiotyki, jednakże niezwykle istotna jest profilaktyka i leczenie wspomagające w postaci estrogenów dopochwowych, probiotyków oraz witaminy D3.
Autor: Konrad Futyma
Oddział Ginekologii i Położnictwa z Izbą Przyjęć, Wojewódzki Szpital Specjalistyczny im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Lublinie
II Katedra Ginekologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie
