Jak skutecznie i bezpiecznie leczyć ból w zespole bolesnego miesiączkowania – dlaczego nimesulid?

Dysmenorrhea (zespół bolesnego miesiączkowania) jest jednym z najczęstszych problemów ginekologicznych u wszystkich pacjentek miesiączkujących, niezależnie od wieku czy rasy. Jest często identyfikowaną przyczyną bólu miednicy. Częstość występowania dysmenorrhea może się wahać od 16 do 91% u kobiet w wieku rozrodczym, a silny ból obserwuje się u 2–29%. 
Za zidentyfikowaną przyczynę uważa się nadmierne wydzielanie prostanoidów (PG) z wewnętrznej wyściółki macicy. Powodują one ból poprzez nasilenie skurczów macicy i wzrost ciśnienia macicznego. Zaburzone ukrwienie macicy, niedokrwienie, niedotlenienie oraz metabolity metabolizmu beztlenowego także odgrywają istotną rolę w powstawaniu bólu. Wzrost aktywności kolagenaz, cytokin zapalnych i metaloproteinaz macierzy w endometrium wiąże się ze zmniejszeniem stężenia progesteronu i estradiolu podczas menstruacji [1–5]. Dlatego też w przypadku terapii analgetycznej powinniśmy wybierać leki przeciwbólowe o działaniu przeciwzapalnym i licznych pozacyklooksygenazowych mechanizmach działania farmakologicznego. 
Następstwem rozpadu tkanki endometrium jest uwolnienie fosfolipidów, które są przekształcane w kwas arachidonowy. Ten z kolei jest przekształcany przez cyklooksygenazę PG i tromboksan-2 a. Prostaglandyna PG F2 alfa (PGF-2α) i PG E2 (PGE2) zwiększają napięcie macicy i powodują jej skurcze o wysokiej amplitudzie. Ekspresja COX-2 (cyklooksygenazy 2) jest bardzo wysoka podczas menstruacji, co powoduje, że lekami z wyboru w bólu miesiączkowym są niesteroidowe leki przeciwzapa...