Menopauza to naturalny, biologiczny etap w życiu kobiety, który cechuje się stałym zakończeniem miesiączkowania spowodowanym wygasaniem funkcji hormonalnej jajników, a zwłaszcza spadkiem produkcji estrogenów. Ten proces fizjologiczny jest konsekwencją zmniejszenia zasobów pęcherzyków jajnikowych i zmienionego działania osi podwzgórze–przysadka–jajnik [1, 2].
Jedną z najskuteczniejszych metod łagodzenia objawów związanych z niedoborem estrogenów jest terapia hormonalna menopauzy (HTM). Poprzez dostarczenie hormonalnych substytutów HTM przyczynia się do redukcji uderzeń gorąca, poprawy jakości snu oraz stabilizacji nastroju. Poza tym korzystnie wpływa na profil metaboliczny, zmniejszając ryzyko osteoporozy, poprawiając profil lipidowy i utrzymując prawidłowy metabolizm glukozy.
Mimo tych korzyści terapia hormonalna była przedmiotem wielu dyskusji, zwłaszcza po wynikach niektórych badań epidemiologicznych wskazujących na możliwe zwiększenie ryzyka chorób sercowo-naczyniowych i nowotworów hormonalnie zależnych. Złożoność tych wyników podkreśla konieczność indywidualizacji terapii z uwzględnieniem profilu pacjentki oraz nowoczesnych preparatów o korzystniejszym profilu działania [3, 4].
W obliczu licznych opcji terapeutycznych oraz różnorodności potrzeb pacjentek współczesne wyzwania w HTM obejmują zapewnienie maksymalnego bezpieczeństwa, skuteczności i akceptacji preparatów. Kluczowe jest dobranie hormonów jak najbardziej zbliżonych do naturalnych, co przekłada się na lepsze efekty terapeutyczne i mniejszą liczbę działań niepożądanych. W tym kontekście coraz większe znaczenie zyskują preparaty łączące walerianian estradiolu (E₂V), prolek naturalnego 17β-estradiolu, oraz dienogest, nowoczesny syntetyczny progestagen o charakterystycznym profilu farmakologicznym. Ich zastosowanie pozwala na lepszą kontrolę objawów i wyższą tolerancję terapii, co jest kluczowe dla kobiet w długotrwałej terapii menopauzalnej oraz z przeciwwskazaniami do stosowania tradycyjnych preparatów hormonalnych [5, 6].
POLECAMY
Walerianian estradiolu – prolek naturalnego estradiolu
Charakterystyka chemiczna i rola jako proleku
Walerianian estradiolu (E₂V) jest estranowym, estryfikowanym prolekiem naturalnego 17β-estradiolu, który w organizmie ulega hydrolizie do aktywnego estradiolu oraz kwasu walerianowego. Jego biotransformacja prowadzi również do powstania metabolitów, takich jak estron i siarczan estronu, które pełnią własne funkcje biologic...