Miejscowe leczenie swoistych dermatoz w ciąży powikłanych mieszanym zakażeniem za pomocą złożonego preparatu zawierającego natamycynę, neomycynę i hydrokortyzon

Metody terapii

Specyficzne dermatozy ciążowe to heterogenna grupa chorób skóry, których dominującym objawem jest przewlekły świąd prowadzący do potrzeby pocierania, drapania, co często powoduje powstawanie przeczosów i wtórne zakażenia bakteryjne i grzybicze. Charakterystyka kliniczna, w szczególności morfologia i lokalizacja zmian skórnych, okres ciąży w chwili wystąpienia objawów, dzietność oraz szczegółowy wywiad dotyczący przebiegu poprzednich ciąż są kluczem do postawienia prawidłowego rozpoznania i wdrożenia odpowiedniego leczenia. Zastosowanie w terapii miejscowej złożonego preparatu natamycyny z neomycyną i hydrokortyzonem jest skuteczną opcją terapeutyczną w leczeniu atopowych zmian skórnych powikłanych stanem zapalnym w przebiegu mieszanego zakażenia bakteryjnego i/lub grzybiczego.

Specyficzne dermatozy ciążowe stanowią heterogenną grupę chorób skóry przebiegających z upor­czywym, przewlekłym (trwającym ponad sześć tygodni) świądem, które po zmianach w klasyfikacji obejmują:

POLECAMY

  • atopowe wykwity ciążowe (atopic eruption of pregnancy – AEP),
  • polimorficzne osutki ciężarnych (polymorphic eruption of pregnancy – PEP),
  • pemfigoid ciężarnych (pemphigoid gravidarum – PG),
  • ciążową cholestazę wewnątrzwątrobową (intrahepatic cholestasis in pregnancy – ICP). 

Podczas ciąży skóra podlega licznym zmianom wskutek przestrojenia hormonalnego, immunologicznego i metabolicznego. Czynniki hormonalne to podwyższone stężenia steroidów płciowych: estrogenów (głównie estriolu i pojawiającego się wyłącznie w ciąży estetrolu), progesteronu, hormonu stymulującego melanocyty (melanocyte-stimulating hormone – MSH) oraz glikokortykosteroidów (zwłaszcza kortyzolu). Zmiany ogólnoustrojowe w ciąży wpływają na występowanie fizjologicznych zmian skórnych, które obejmują nasilenie pigmentacji (melasma – maska ciąży i chloasma – ostuda ciążowa), destrukcję tkanki łącznej (striae – rozstępy), przekrwienie (teleangiektazje – pajączki naczyniowe), rumień, nasilenie funkcji gruczołów łojowych i potowych oraz obniżoną aktywność gruczołów apokrynowych [1]. Skutkiem nasilenia tych zmian wraz z trwaniem ciąży oraz predyspozycji genetycznych jest występowanie chorób skóry swoistych dla ciąży. Wiodącym objawem tych schorzeń jest uporczywy świąd skóry. Badania epidemiologiczne wskazują, że 18–40% kobiet ciężarnych odczuwa świąd skóry [2, 3]. Może on występować tylko miejscowo, głównie w okolicy piersi, brzucha i na kończynach, jak również w postaci uogólnionej, na skórze całego ciała. 
W 2007 r. Międzynarodowe Forum Badań nad Świądem (International Forum for Study of Itch – IFSI) [4] ustanowiło nową klasyfikację przewlekłego świądu, która pozwala przyporządkować wszystkich pacjentów z tym objawem do jednej z trzech grup, obejmujących:

  • osoby ze świądem na zmienionej chorobowo (zapalnie) skórze,
  • osoby ze świądem na skórze niezmienionej chorobowo,
  • o...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 wydań czasopisma "Forum Położnictwa i Ginekologii"
  • Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
  • Zniżki w konferencjach organizowanych przez redakcję
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI