Chcesz lepiej poznać temat? Sprawdź nasz artykuł: Zasady postępowania w przypadku niezłośliwych guzów jajnika
REKLAMA
Kryteria diagnostyki PCOS
Zespół policystycznych jajników (PCOS) jako jednostka chorobowa dotycząca kobiet w wieku rozrodczym, choć w dużej mierze jest tematem dość popularnym i coraz częściej rozpoznawanym w praktyce lekarza ginekologa, to jednak w świetle dzisiejszej wiedzy wciąż nastręcza nowych trudności. Obecnie obowiązujące kryteria ustanowione przez grupę ekspertów podczas konferencji w Rotterdamie obejmują dwa spośród trzech kryteriów: klinicznych i/lub biochemicznych wykładników hiperandrogenizmu, oligo- lub anowulacji, policystycznych jajników (rozpoznawanych w badaniu USG) [1].
Kryteria innych towarzystw naukowych postulują za wykluczeniem innych schorzeń endokrynologicznych albo kładą nacisk na obecność hiperandrogenizmu klinicznego [2]. Dlatego zarówno Europejskie Towarzystwo Rozwoju
Człowieka i Embriologii (European Society of Human Reproduction and Embryology – ESHRE), jak i Amerykańskie Towarzystwo Medycyny Rozrodu (American Society for Reproductive Medicine – ASRM) zdecydowały się opublikować w 2018 r. nowe standardy postępowania [3, 4].
Zaburzenia miesiączkowania
Zaburzenia miesiączkowania stwierdza się u 93% kobiet z PCOS, w tym 68% to oligomenorrhoea, 21% – brak miesiączki, a 4% – pierwotny brak miesiączki [3]. Odnosząc się do terminu nieregularnych miesiączek, zgodnie z zaleceniami określenie to obejmuje cykle o długości poniżej 21 dni lub rzadkie miesiączki powyżej 35 dni, bądź mniej niż osiem cykli w roku u kobiet miesiączkujących od ponad trzech lat.
W przypadku nastolatek, które miesiączkują krócej niż trzy lata, ale dłużej niż rok, za nieregularne uznaje się cykle trwające powyżej 45 dni. W pierwszym roku po pierwszej miesiączce krwawienie rzadziej niż co 90 dni jest uważane za nieprawidłowe i wymaga diagnostyki.
Pierwotny brak miesiączki oznacza brak miesiączki po 15. roku życia lub brak miesiączki w ciągu pierwszych trzech lat the...