Terapia regeneracyjna estriolem wraz z Lactobacillus po leczeniu przeciwzapalnym infekcji intymnych

Temat numeru

Mikrobiom pochwy stanowią kolonie bakterii tlenowych, beztlenowych oraz czasami grzybów, które pozostają w równowadze dzięki obecności pałeczek kwasu mlekowego (Lactobacillus). Pochwa pozbawiona ochronnych właściwości, jakie dają Lactobacillus, jest bardziej podatna na infekcje. Dysbakterioza może powodować uszkodzenia nabłonka pochwy, co skutkuje zmniejszeniem jego elastyczności i nawilżenia, a w konsekwencji jego dysfunkcję oraz pozbawienie właściwości obronnych. W przypadku zachwiania ilości bakterii z rodzaju Lactobacillus dochodzi do rozwoju BV. Skuteczne leczenie przeciwzapalne infekcji pochwy powinno być uzupełnione o terapię regeneracyjną obejmującą ultraniską dawkę estriolu wraz z pałeczkami kwasu mlekowego. Taka terapia daje lepsze rezultaty w postaci szybszej kolonizacji pochwy szczepami pałeczek kwasu mlekowego, czego efektem są rzadsze nawroty infekcji. Zastosowanie ultraniskiej dawki estriolu w terapii regeneracyjnej ze względu na selektywne działanie na receptory estrogenowe zlokalizowane w pochwie jest bezpieczne i celowe u kobiet w wieku rozrodczym i pomenopauzalnym.

 

Mikrobiom pochwy stanowią kolonie bakterii tlenowych, beztlenowych oraz czasami grzybów. Flora ta pozostaje w równowadze dzięki obecności pałeczek kwasu mlekowego (Lactobacillus). Spośród tej licznej grupy bakterii, reprezentowanej przez 38 szczepów, tylko część efektywnie kolonizuje pochwę. Do najczęściej izolowanych szczepów należą: Lactobacillus acidophilus, L. jensenii, L. crispatus, L. casei, L. brevis,

L. plantarum, L. fermentum. Ich pozytywny wpływ na prawidłową biocenozę pochwy jest związany z wytwarzaniem kwasu mlekowego, który powstaje w wyniku metabolizmu glikogenu. Kwas mlekowy obniża pH środowiska pochwy do wartości <4,5. Kwa- śne pH utrudnia namnażanie się flory patogennej, dzięki czemu jest zachowana odpowiednia proporcja między bakteriami tlenowymi i beztlenowymi kolonizującymi pochwę [1].

Kolejnym czynnikiem zapobiegającym rozwojowi zakażeń jest produkcja przez Lactobacillus nad- tlenku wodoru, który hamuje namnażanie innych bak- terii i grzybów. Zdolność wytwarzania nadtlenku wodoru posiadają tylko niektóre szczepy Lactobacillus, m.in. L. gasseri, L. acidophilus, L. iners, L. jensenii, L. crispatus.

Bakterie kwasomlekowe produkują także substancje o działaniu antybakteryjnym (bakteriobójczym i bakteriostatycznym), takie jak bakteriocyny i substancje bakteriocynopodobne, które wspierają ochronę przed zakażeniami.

Wpływ dysbakteriozy na nabłonek pochwy

Zaburzenie mikrobiomu pochwy (dysbakterioza), często wywołane przez zmniejszenie pop...

Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.

Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI