Skuteczność hormonalnej terapii menopauzalnej zawierającej dienogest i estradiol

Według definicji World Health Organization (WHO) menopauza to ostatnie krwawienie miesięczne, po którym przez okres 12 miesięcy nie wystąpiło już kolejne krwawienie i nie stwierdza się żadnych patologicznych przyczyn tego stanu. Termin „menopauza” pochodzi od greckich słów: meno – miesiąc i pausis – zatrzymać. Określa trwałe ustanie miesiączkowania. 

Wiek, w którym występuje menopauza u kobiet, jest różny. Zazwyczaj w Polsce przypada on średnio na 50. rok życia. W 87% przypadków za termin wystąpienia ostatniej miesiączki są odpowiedzialne uwarunkowania genetyczne. Zazwyczaj szybciej występuje ona u kobiet, które wcześniej zaczęły miesiączkować. Duże znaczenie mają także warunki środowiskowe. Wśród nich największy wpływ na wcześniejszą menopauzę mają palenie tytoniu i nadużywanie alkoholu. Badania wykazały, że duże znaczenie ma także przynależność etniczna. Japonki i Chinki przechodzą menopauzę później niż Europejki, natomiast wcześniej przechodzą ją Afroamerykanki i Latynoski. Chirurgiczne usunięcie jajników powoduje natychmiastową menopauzę, czyli sztuczną menopauzę; może ją wywołać także zastosowanie chemio- lub radioterapii. Jeżeli menopauza wystąpi ok. 40. roku życia, mamy do czynienia z menopauzą przedwczesną, która występuje u 1% kobiet. Wczesna menopauza, przed 45. rokiem życia, występuje u 10% kobiet [1–8]. 

Menopauza to skutek starzenia się jajników, ponieważ następuje zmniejszenie liczby pęcherzyków zdolnych do osiągnięcia dojrzałości. W chwili narodzin noworodek płci żeńskiej posiada ok. 1 000 000 pęcherzyków zarodkowych. Na skutek atrezji ich liczba się zmniejsza, w okresie pokwitania jest ich 300 000–500 000. Proces ten zdecydowanie przyspiesza pomiędzy 37. a 38. rokiem życia, by u kobiet w wieku 45–46 lat osiągnąć liczbę kilku tysięcy. Przed menopauzą liczba pęcherz...