Menopauzalny zespół moczowo-płciowy (ang. genitourinary syndrome of menopause – GSM) jest przewlekłym i postępującym stanem klinicznym wynikającym z niedoboru estrogenów, który wpływa na strukturę, funkcję i mikrobiotę żeńskiego dolnego odcinka układu moczowo-płciowego [1]. Choć najczęściej jest diagnozowany u kobiet w okresie pomenopauzalnym, objawy GSM mogą występować również w innych stanach hipoestrogenizmu, takich jak okres połogu, laktacja, po zabiegach ginekologicznych czy terapii przeciwnowotworowej (chemioterapia, radioterapia) [2, 3].
Do głównych objawów GSM należą:
POLECAMY
- suchość i pieczenie pochwy,
- świąd,
- dyspareunia,
- podrażnienie dróg rodnych i dolnych dróg moczowych oraz ich zwiększona podatność na infekcje [4].
Ze względu na przewlekły charakter i postępujący przebieg zespół ten negatywnie wpływa na jakość życia pacjentek, relacje interpersonalne oraz funkcjonowanie seksualne [5].
Aktualnie miejscowa terapia estrogenowa jest uznawana za złoty standard w leczeniu GSM [6]. Niemniej jednak nie wszystkie pacjentki kwalifikują się do terapii hormonalnej, a część z nich preferuje metody niehormonalne. W odpowiedzi na te potrzeby są rozwijane preparaty miejscowe zawierające substancje takie jak kwas hialuronowy, kwas mlekowy, związki emoliencyjne i środki łagodzące, które wykazują skuteczność w łagodzeniu objawów GSM oraz w...