Niedokrwistość z niedoboru żelaza jest najczęstszym schorzeniem hematologicznym. Niedobór żelaza w diecie jest najpowszechniej występującym niedoborem pokarmowym. Szacuje się, że około 1,5–1,8 mld osób na świecie ma niedokrwistość z niedoboru żelaza. Według danych WHO niedobór tego pierwiastka dotyczy 5% populacji, 20% kobiet miesiączkujących oraz 30–40% dzieci w krajach rozwiniętych [1–4]. 
Niedobór żelaza ustrojowego i niedokrwistość z niedoboru żelaza to stan towarzyszący licznym schorzeniom (tab. 1), w tym przewodu pokarmowego, a zwłaszcza nieswoistym zapaleniom jelit (NZJ). Częstość anemii mikrocytarnej w NZJ jest znaczna i w chwili rozpoznania dotyczy 75% dzieci i 27% dorosłych [5] i uzależniona jest od wieku: od 3. do 17. r.ż. aż 70% chorych z NZJ ma niedokrwistość, w wieku 16–26 – 42%, a w wieku 18–89 – 40% [6].
Do charakterystycznych objawów przedmiotowych niedokrwistości z niedoboru żelaza należą:
POLECAMY
- bladość powłok skórnych, spojówek, śluzówek i czerwieni wargowej,
- przyspieszenie czynności serca,
- szmery nad sercem,
- spadek masy ciała,
- zaburzenia wzrastania,
- zapalenie kącików ust (tzw. zajady),
- zapalenie języka,
- zespół niespokojnych nóg,
- suchość, łamliwość i wypadanie włosów,
- suchość skóry, łamliwość paznokci,
- pica (spaczone łaknienie).
 
Z wywiadu możemy dowiedzieć się o:
- zmniejszonym łaknieniu,
- rozdrażnieniu,
- zaburzeniach koncentracji, pogorszeniu wyników w nauce,
- bólach głowy,
- zmęczeniu.
Tab. 1. Przyczyny niedoboru żelaza i niedokrwistości syderopenicznej [7]
| Zwiększone zapotrzebowanie | 
| 
 | 
 
                                                                                                     
 
                         
                         
                        