Mikrobiom pochwy stanowią kolonie bakterii tlenowych, beztlenowych oraz czasami grzybów. Flora ta pozostaje w równowadze dzięki obecności pałeczek kwasu mlekowego (Lactobacillus). Spośród tej licznej grupy bakterii, reprezentowanej przez 38 szczepów, tylko część efektywnie kolonizuje pochwę. Do najczęściej izolowanych szczepów należą: Lactobacillus acidophilus, L. jensenii, L. crispatus, L. casei, L. brevis, L. plantarum, L. fermentum. Ich pozytywny wpływ na prawidłową biocenozę pochwy jest związany z wytwarzaniem kwasu mlekowego, który powstaje w wyniku metabolizmu glikogenu. Kwas mlekowy obniża pH środowiska pochwy do wartości <4,5. Kwaśne pH utrudnia namnażanie się flory patogennej, dzięki czemu jest zachowana odpowiednia proporcja między bakteriami tlenowymi i beztlenowymi kolonizującymi pochwę [1].
Kolejnym czynnikiem zapobiegającym rozwojowi zakażeń jest produkcja przez Lactobacillus nadtlenku wodoru, który hamuje namnażanie innych bakterii i grzybów. Zdolność wytwarzania nadtlenku wodoru posiadają tylko niektóre szczepy Lactobacillus,
m.in. L. gasseri, L. acidophilus, L. iners, L. jensenii, L. crispatus.
Bakterie kwasomlekowe produkują także substancje o działaniu antybakteryjnym (bakteriobójczym i bakteriostatycznym), takie jak bakteriocyny i substancje bakteriocynopodobne, które wspierają ochronę przed zakażeniami.
POLECAMY
Wpływ dysbakteriozy na nabłonek pochwy
Zaburzenie mikrobiomu pochwy (dysbakterioza), często wywołane przez zmniejszenie populacji Lactobacillus, prowadzi do zachwiania biocenozy pochwy i stanów zapalnych. Dysbakterioza może również powodować uszkodzenia nabłonka pochwy, zmniejszenie jego elastyczności i nawilżenia, a w konsekwencji – jego dysfunkcję.
Zapalenia pochwy, w tym głównie waginoza bakteryjna (BV), to jeden z częstszych problemów ginekologicznych, który powoduje duży dyskomfort u pacjentek. Z tego względu oczekuje się, że zastosowana terapia zapewni szybki efekt w postaci ustąpienia objawów, a także długotrwałą skuteczność przej...