Zastosowanie Albivagu® i Chlorivagu® w ginekologii

Aktualizacja: 26 sierpnia 2024 27 kwietnia 2020

Zabiegi ginekologiczne stanowią wyjątkowe wyzwanie dla profilaktyki okołoperacyjnej, ponieważ po- tencjalne patogenne mikroorganizmy ze skóry lub pochwy i szyjki macicy mogą migrować do miejsc operowanych i powodować zapalenie tkanki łącznej pochwy w mankiecie, zapalenie tkanki łącznej miednicy i ropnie miednicy. Wiele czynników ryzyka dla gospodarza i chirurgicznych zidentyfikowano jako ryzyko, które zwiększa zakaźne następstwa po operacjach w obrębie miednicy. Infekcja drożdżakami pochwy, znana również jako kandydoza, jest częstym schorzeniem. Zdrowa pochwa zawiera bakterie i niektóre gatunki drożdży. Ale gdy zmienia się równowaga tego mikrośrodowiska – bakterii i drożdży, komórki drożdży mogą się intensywniej namnażać. Powoduje to nasilone swędzenie, obrzęk i podrażnienie. Leczenie infekcji drożdżakami pochwy może złagodzić objawy w ciągu kilku dni. W cięższych przypadkach (zwłaszcza gatunkami non-albicans) może to potrwać do 2 tygodni. Zakażenia drożdżakowe pochwy nie są uważane za zakażenie przenoszone drogą płciową (sexually transmitted infection – STI), powszechnie znane jako choroba przenoszona drogą płciową (sexually transmitted disease – STD). Kontakt seksualny może go rozprzestrzeniać, ale kobiety, które nie są aktywne seksualnie, również mogą zostać zakażone. Zaburzenie mikrośrodowiska może również nastąpić w kierunku zakażenia bakteryjnego – bacterial vaginosis. Z punktu widzenia operacyjnego istotne staje się odpowiednie przygotowanie pacjentki przed zabiegiem ginekologicznym. Niniejszy artykuł poświęcono zastosowaniu preparatów Albivag® i Chlorivag® w ginekologii.

POLECAMY

Chcesz dowiedzieć się więcej? Weź udział w III Konferencji dla Położnych - Realizacja Standardów Opieki Okołoporodowej!

Kwas borny w leczeniu zakażeń pochwy

Zwiększone wykorzystanie probiotyków dopochwowych w leczeniu kobiet z przewlekłym lub nawracającym zapaleniem pochwy dostarczyło klinicystom nowych informacji na temat mikroorganizmów Candida, które są odpowiedzialne za zapalenie pochwy. Wiele uwagi skierowano na gatunki nie-Candida w odniesieniu do raportu epidemiologicznego, objawów klinicznych, diagnozy i kwestii związanych z leczeniem [1–3]. Pomimo znaczącej tendencji do zwiększonej częstości występowania non-albicans Candida, brak jest jednolitego schematu postępowania w zakażeniu i nosicielstwie [4, 5]. Najczęstszym zgłaszanym gatunkiem Candida z tej grupy jest Candida glabrata, która przyciąga uwagę ze względu na to, że jak wiadomo, wykazuje najmniejszą wrażliwość na wachlarz całej klasy azoli i środków przeciwgrzybiczych [6–8]. Niestety, pomimo zwiększonej świadomości na temat zapalenia pochwy spowodowanej przez C. glabrata, przypadki są nadal zbyt rzadkie, aby umożliwić przeprowadzenie prospektywnego kontrolowanego badania z randomizacją w celu ustalenia optymalnego leczenia. Nawet wieloośrodkowe badania nie dostarczyły jednoznacznych dowodów [4, 5].
Dokonano przeglądu zastosowanych terapii u 40 kobiet zakażonych C. glabrata. Niektóre z nich były z powodzeniem leczone miejscowo kwasem borowym [9].
W 1997 r. opublikowano badanie w oparciu o leczenie 26 przypadków zapalenia pochwy wywołanych przez C. glabrata, które były leczone kwasem bornym dopochwowo oraz preparatem przeciwgrzybicznym. W tym badaniu odsetek odpowiedzi klinicznych na leczenie był nieco wyższy przy zastosowaniu kw. bornego i wynosił 81%, a leczenie mykostatykiem uzyskało odpowiedź w 77% prz...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?

6 wydań czasopisma "Forum Położnictwa i Ginekologii"
Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma
Zniżki w konferencjach organizowanych przez redakcję
...i wiele więcej!

Kwas borny w leczeniu zakażeń pochwy

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Przypisy