Prowadzenie pacjentki w ciąży powikłanej współistniejącymi chorobami tarczycy

Choroby tarczycy w okresie prekoncepcyjnym

Jawna i subkliniczna niedoczynność tarczycy
Niedoczynność tarczycy jest relatywnie częstym schorzeniem wśród kobiet w okresie reprodukcyjnym. Dlatego należy rozważyć przesiewowe oznaczanie stężenia hormonu tyreotropowego (TSH) u kobiet już w okresie prekoncepcyjnym. Według zaleceń Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego (PTE), badanie TSH w okresie planowania ciąży powinno być bezwzględnie wykonane u pacjentek z podwyższonym ryzykiem niedoczynności tarczycy w przebiegu przewlekłego autoimmunologicznego zapalenia 
tarczycy (z dodatnim wywiadem w kierunku chorób tarczycy, z wolem, z podwyższonym mianem przeciwciał przeciwtarczycowych, z objawami sugerującymi choroby tarczycy, z cukrzycą typu 1 i 2, z poronieniami i porodami przedwczesnymi w wywiadzie) lub dodatnim wywiadem w kierunku radioterapii głowy 
i szyi [1, 2].
Niedoczynność tarczycy u kobiet wywołuje szereg zaburzeń hormonalnych, takich jak hiperprolaktynemia, zmniejszenie stężenia SHBG (białka wiążącego hormony płciowe) i w konsekwencji zwiększenie stężenia wolnego testosteronu. U mężczyzn hipotyreoza powoduje obniżenie zarówno całkowitego, jak i wolnego testosteronu oraz zmniejszenie stężenia androgenów nadnerczowych (DHEA i DHEA-S). W związku z tym diagnostyka w kierunku zaburzeń funkcji tarczycy jest niezbędna u wszystkich par leczonych z powodu niepłodności [3]. Wykazano, że zarówno jawna niedoczynność, jak i nadczynność tarczycy u kobiet i mężczyzn związane są z niepowodzeniami rozrodu. Szacuje się, że do 80% kobiet z jawną niedoczynnością tarczycy prezentuje zaburzenia miesiączkowania o typie oligomenorrhea. Natomiast u mężczyzn występuje obniżenie sprawności seksualnej oraz zaburzenia spermatogenezy. Co istotne, normalizacja funkcji tarczycy przywraca płodność u obu płci. Ważna jest więc diagnoza i leczenie podjęte bez zbędnej zwłoki. 
Jest również wiele dowodów przemawiających za negatywnym wpływem subklinicznej niedoczynności na płodność oraz na ryzyko poronień. Dlatego u pacjentek planujących ciążę leczenie lewotyroksyną powinno zaczynać się już na tym etapie [4]. 

Autoimmunizacyjne zapalenie tarczycy
Autoimmunizacyjne zapalenie tarczycy jest częstym schorzeniem endokrynologicznym. Zaobserwowano, że podwyższone miano przeciwciał przeciwko peroksydazie tarczycowej (TPOAb) wiąże się z wyższym ryzykiem niepowodzeń rozrodu. Przegląd systematyczny 38 badań wykazał...