Skuteczność stosowania Acidosalus vaginalete w leczeniu wspomagającym infekcji pochwy

Infekcje pochwy są jednym z najczęstszych problemów, z którym pacjentki zgłaszają się do poradni ginekologicznej. Głównymi objawami, które są zgłaszane przez kobiety z infekcją dróg rodnych, są: 

• świąd, 
• pieczenie, 
• upławy, 
• podrażnienie i zaczerwienie okolic intymnych [1–4]. 

Nieodpowiednia diagnoza i leczenie, a także coraz częstsza oporność mikroorganizmów na antybiotyki przyczyniają się do braku skuteczności stosowanych środków, a tym samym do nieustępowania objawów lub częstego nawrotu zakażenia [1–2]. 

Ważną rolę w odpowiedniej terapii infekcji dróg rodnych odgrywa mikrobiota tej części organizmu. Prawidłowa flora bakteryjna pochwy składa się w większości z pałeczek Lactobaccillus [5–7]. Jej stan podlega jednak wielu wpływom czynników zewnętrznych i wewnętrznych, których działania nie jesteśmy w stanie w pełni przewidzieć. Aspektem, na który możemy wpłynąć, jest stosowanie probiotyków zarówno w prewencji infekcji pochwy, jak i w ich leczeniu czy wspomaganiu leczenia antybiotykami. Probiotyki to substancje zawierające żywe mikroorganizmy, które naturalnie bytują w drogach rodnych kobiety i gdy występują w odpowiedniej ilości, zapewniają dobry stan zdrowia i zapobiegają infekcjom [8–11]. 

Probiotykiem, który oprócz odpowiednich szczepów Lactobacillus acidophilus i Lactobacillus rhamnosus zawiera naturalne składniki przeciwinfekcyjne (olej z dziurawca, wosk pszczeli, olejek herbaciany, ocet jabłkowy, propolis, olej tamanu, olej czosnkowy), jest Acidosalus vaginalete.

Cel pracy

Ocena skuteczności Acidosalus vaginalete w leczeniu infekcji pochwy.

Materiał i metody

Badaniem objęto 100 pacjentek, które zgłaszały objawy sugerujące infekcję pochwy. Kobiety podczas wizyty wstępnej miały pobierany wymaz z pochwy na posiew oraz wykonane oznaczenie pH pochwy. Zebrano również dokładny wywiad dotyczący występujących objawów. Po kuracji preparatem Acidosalus vaginalete powtórzono wykonane wcześniej badania oraz ponownie zebrano wywiad na temat objawów.

Wyniki

W badaniu wzięło udział 100 kobiet w wieku od 20 do 70 lat. 86% odpowiedziało w ankiecie na pytania dotyczące objawów, z którymi zgłaszają się na wizytę wstępną. Najczęstszymi objawami, które zgłaszały, były: uciążliwy świąd (47,7%), pieczenie (41,9%) oraz stan zapalny pochwy (33,7%). Inne objawy to m.in. ból brzucha, podrażnienie i zaczerwienienie oraz upławy (ryc. 1).

U 95% kobiet podczas wizyty wstępnej zostało oznaczone pH pochwy. U 26,3% było zdecydowanie zasadowe i wynosiło ponad 7. U 18,9% oscylowało w granicach 5–5,5, a u 17,9% – 6–6,5 (ryc. 2).

W wykonanych wymazach z pochwy najczęściej spotykanym drobnoustrojem okazał się Staphylococcus koagulazo-ujemny (53 pacjentki): u 27 pacjentek – pojedyncze bakterie, u 9 – nieliczne, u 2 – liczne, u 15 – dość liczne. 

Jako drugi patogen najczęściej występowały bakterie z grupy Enterococcus spp. (50 pacjentek): u 12 pacjentek – pojedyncze bakterie, u 25 – nieliczne, u 2 – liczne, u 11 – dość liczne. 

Na trzecim miejscu znalazła się pałeczka E. coli (32 pacjentki): u 1 pacjentki – pojedyncze bakterie, u 4 – nieliczne, u 4 – liczne, u 11 – dość liczne, u 6 – bardzo liczne, u 6 – obfite. 

Z większą częstością niż pojedyncze przypadki występowała także infekcja drożdżakiem Candida albicans (28 pacjentek): u 4 pacjentek – pojedyncze bakterie, u 1 – nieliczne, u 5 – liczne, u 1 – dość liczne, u 9 – bardzo liczne, u 8 – obfite.

98% ankietowanych udzieliło odpowiedzi na temat czasu trwania kuracji. U 67,3% kobiet wyniósł on 14 dni.

31,6% badanych prowadziło leczenie ponad 14 dni, a jedynie 1% przez 7 dni.

Ponad połowa pacjentek po leczeniu zgłosiła dobrą tolerancję preparatu Acidosalus vaginalete. 43,4% ankietowanych odczuło poprawę po leczeniu w porównaniu z 17,2% badanych, które nie odczuły poprawy po kuracji (ryc. 3).

W kontrolnym pomiarze pH pochwy jedynie u 7,4% pacjentek pH wynosiło powyżej 7. U większości kontrolne pH pochwy oscylowało w granicach 4–4,5 (37%), 5–5,5 (22,2%) oraz 4,6–4,9 (14,8%) (ryc. 4).

W kontrolnych wymazach z pochwy również odnotowano zmniejszenie występowania patogenów, które wyhodowano z wymazów pobranych na wizycie wstępnej. 

Staphylococcus koagulazo-ujemny (32 pacjentki): u 13 pacjentek – pojedyncze bakterie, u 15 pacjentek – nieliczne, u 1 – liczne, u 3 – dość liczne. 

Bakterie z grupy Enterococcus spp. (25 pacjentek): u 7 pacjentek – pojedyncze bakterie, u 13 – nieliczne, u 0 – liczne, u 5 – dość liczne. 

Pałeczka E. coli (18 pacjentek): u 0 pacjentek – pojedyncze bakterie, u 2 – nieliczne, u 3 – liczne, u 9 – dość liczne, u 1 – bardzo liczne, u 3 – obfite. 

Candida albicans (6 pacjentek): u 2 pacjentek – pojedyncze bakterie, u 1 – nieliczne, u 0 – liczne, u 1 – dość liczne, u 1 – bardzo liczne, u 1 – obfite.

Podsumowanie

Przy występujących coraz częściej infekcjach dróg rodnych, ich nawrotach i oporności na leczenie warto pamiętać o wspomaganiu leczenia z wykorzystaniem antybiotyków probiotykami. Pozwoli to na szybsze przywrócenie równowagi flory bakteryjnej pochwy i częstsze ustąpienie objawów [12–14]. 

Zastosowanie Acidosalus vaginalete przez co najmniej 14 dni spowodowało nie tylko odczuwalną dla pacjentek poprawę ich stanu zdrowia, ale także wymierną poprawę wyników posiewów z pochwy oraz wartości pH pochwy. 

Piśmiennictwo:

1. Superti F., De Seta F. Warding off recurrent yeast and bacterial vaginal infections: Lactoferrin and Lactobacilli. Microorganisms 2020 Jan; 8 (1): 130.
2. Ma B., Forney L.J., Ravel J. Vaginal microbiome: Rethinking health and disease. Annu Rev Microbiol 2012; 66: 371–389. 
3. Ravel J., Gajer P., Abdo Z. et al. Vaginal microbiome of reproductive-age women. Proc Natl Acad Sci USA 2011; 108: 4680–4687. 
4. Zhou X., Brown C.J., Abdo Z. et al. Differences in the composition of vaginal microbial communities found in healthy Caucasian and black women. ISME J 2007; 1: 121–133. 
5. Cribby S., Taylor M., Reid G. Vaginal microbiota and the use of probiotics. Interdiscip Perspect Infect Dis 2008; 2008: 256 490. 
6. Anukam K.C., Osazuwa E.O., Ahonkhai I. et al. 16 S rRNA gene sequence and phylogenetic tree of Lactobacillus species from the vagina of healthy Nigerian women. African Journal of Biotechnology 2005; 4 (11): 1222–1227.
7. Oakley B.B., Fiedler T.L., Marrazzo J.M. et al. Diversity of human vaginal bacterial communities and associations with clinically defined bacterial vaginosis. Applied and Environmental Microbiology 2008; 74 (15): 4898–4909.
8. Wang Z., He Y., Zheng Y. Probiotics for the treatment of bacterial vaginosis: a meta-analysis. Int J Environ Res Public Health 2019 Oct; 16 (20): 3859.
9. Ziyadi S., Homayouni A., Mohammad-Alizadeh-Charandabi S. et al. Probiotics Prebiotics & Synbiotics. Elsevier Inc. Amsterdam, The Netherlands 2016. Chapter 49 – Probiotics and Usage in BacterialVaginosis; pp. 55‑659.
10. Ballini A., Santacroce L., Cantore S. et al. Probiotics improve urogenital health in women. Open Access Maced J Med Sci 2018 Oct 25; 6 (10): 1845–1850.
11. Van de Wijgert J., Verwijs M.C. Lactobacilli-containing vaginal probiotics to cure or prevent bacterial or fungal vaginal dysbiosis: a systematic review and recommendations for future trial designs. BJOG 2020 Jan; 127 (2): 287–299.
12. Buggio L., Somigliana E., Borghi A. et al. Probiotics and vaginal microecology: fact or fancy? BMC Womens Health 2019; 19: 25.
13. Report of a joint FAO/WHO expert consultation on evaluation of health and nutritional properties of probiotics in food including powder milk and live lactic acid bacteria. Cordoba, Argentina: Food and Agriculture Organisation (FAO)/ World Health Organisation (WHO) 2001 [accessed 27 Jan 2018].
14. Jarde A., Lewis-Mikhael A.M., Moayyedi P. et al. Pregnancy outcomes in women taking probiotics or prebiotics: a systematic review and meta-analysis. BMC Pregnancy Childbirth 2018; 18: 14.