lek.; Katedra i Klinika Pediatrii i Chorób Infekcyjnych, Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu
Szczepienia ochronne uznawane są za jeden z najważniejszych wynalazków medycyny, który pozwolił ocalić miliony ludzi przed śmiercią. Ciąża jest uznanym czynnikiem ryzyka ciężkiego przebiegu wielu chorób zakaźnych dla matki. Większość zakażeń, przeciwko którym się szczepi, może wywoływać też poważne powikłania dla płodu, np. poród przedwczesny, małą masę urodzeniową, wady wrodzone, a nawet obumarcie płodu.
Zmiany zachowań seksualnych w populacji młodych Polaków oraz wzrost częstości zachowań ryzykownych stwarzają dobre warunki do szerzenia się chorób przenoszonych drogą płciową (ChPDP). W artykule omówiono uniwersalne, behawioralne oraz biologiczne czynniki ryzyka ChPDP wśród nastolatków. Lekarze powinni być przygotowani na rosnące potrzeby diagnostyki
i leczenia ChPDP u osób niepełnoletnich oraz potrzebę aktywnego udziału w edukacji seksualnej nastolatków. Profilaktyka pierwotna polega na stosowaniu szczepień [wirus brodawczaka ludzkiego (ang. human papilloma virus – HPV) i wirusowe zapalenie wątroby typu B (WZW B)] – oraz promowaniu zachowań zmniejszających ryzyko zakażenia. Profilaktyka drugorzędowa to poekspozycyjne stosowanie szczepionek i leków przeciwdrobnoustrojowych. Przestrzeganie rekomendowanych metod diagnostyki i leczenia ChPDP jest skuteczną metodą transmisji zakażeń w populacji.
