W każdej dziedzinie medycznej, a w sposób specyficzny w ginekologii, istotna jest kwestia tworzenia kultury organizacyjnej placówki medycznej, z czym wiążą się także złożone kwestie ekonomiczne. Pacjent (pacjentka) oczekuje, że celem medycyny (w przypadku nauki o kobiecie – w ginekologii) będzie działanie, które jest słuszne i dobre dla niego (dla niej). Jest to jakby obietnica, którą pacjent (pacjentka) dostrzega w akcie działania zawodu medycznego, w sensie zbiorowym, w odniesieniu do organizacji medycznej (zespołu medycznego, szpitala czy przychodni), jak również w odniesieniu do swojego lekarza lub lekarzy.
Autor: Jacek Boroch
Pracownia Ginekologii Wieku Rozwojowego i Seksuologii Kliniki Ginekologii Katedry Perinatologii i Ginekologii UMP
W praktyce lekarskiej komunikacja lekarza z pacjentem to niezwykle trudny proces, który wymaga od lekarza uwzględnienia wielu złożonych czynników dotyczących pacjenta. W przypadku ginekologii i nauki o płci – seksuologii wymaga specyficznego, profesjonalnego podejścia. Jeszcze trudniejsze jest to w przypadku opieki medycznej nad osobami niepełnosprawnymi. Informacje przekazywane przez lekarza są odbierane różnie w zależności od wieku pacjenta, jego pochodzenia, wykształcenia, płci czy w końcu ciężaru gatunkowego przekazywanych informacji (w przypadku osób niepełnosprawnych – od rodzaju niepełnosprawności).