Pozytonowa tomografia emisyjna (positron emission tomography – PET) to technika obrazowania, w której [zamiast jak w tomografii komputerowej (computed tomography – CT), zewnętrznego źródła promieniowania rentgenowskiego lub radioaktywnego] rejestruje się promieniowanie powstające podczas anihilacji pozytonów (antyelektronów). Pozytonową tomografię emisyjną stosuje się w medycynie nuklearnej głównie w diagnozowaniu chorób ośrodkowego układu nerwowego (umożliwia np. wczesną diagnozę choroby Huntingtona). Pozytonowa tomografia emisyjna znajduje też zastosowanie w kardiologii, a także w diagnozowaniu stanów zapalnych niejasnego pochodzenia. Metoda ta ma szczególne znaczenie w onkologii, w tym onkologii ginekologicznej.
Autor: dr hab. n. med. Rafał Czepczyński
Katedra i Klinika Endokrynologii, Przemiany Materii i Chorób Wewnętrznych