Zespół policystycznych jajników (ang. polycystic ovary syndrome – PCOS) występuje u ok. 5–10% kobiet w wieku rozrodczym i jest zespołem niejednorodnych objawów klinicznych, wśród których przewlekły lub okresowy brak owulacji stanowi główną przyczynę zaburzeń płodności, obserwowanych u 33–75% pacjentek. Przyczyna powstawania PCOS nie jest ostatecznie wyjaśniona. Obecnie za najbardziej prawdopodobne hipotezy w aspekcie etiopatogenezy PCOS uważa się defekt syntezy androgenów prowadzący do zwiększonego ich wydzielania przez komórki tekalne jajników oraz defekt neuroendokrynny związany z zaburzeniem rytmicznego wydzielania gonadoliberyny (GnRH), a także ze zwiększeniem wrażliwości przysadki na stymulację GnRH, a w konsekwencji z nasileniem syntezy lutropiny (LH). Pozostałe czynniki, których rolę w etiologii PCOS podkreśla się szczególnie w ostatnich latach, to insulinooporność z wtórną hiperinsulinemią, czynniki genetyczne, czynniki środowiskowe oraz niedobór witaminy D3.
Autor: Sławomir Sobkiewicz
dr n. med.; Ośrodek Leczenia Niepłodności i Wspomaganego Rozrodu SALVE MEDICA w Łodzi, l. Szparagowa 10, nieplodnosc@salvemedica. pl