Dział: To wiedzieć powinniśmy

Zespół napięcia przedmiesiączkowego (premenstrual syndrome – PMS) jest zaburzeniem ponadkulturowym i obejmuje kobiety wszystkich ras, bez względu na status społeczno-ekonomiczny. Z dotychczasowych badań wynika, że PMS pojawia się u kobiet w wieku reprodukcyjnym, u których występują cykle owulacyjne. Najbardziej nasilone objawy PMS obserwuje się u kobiet w wieku 25–35 lat. Statystyki medyczne mówią, że 70–90% kobiet doświadcza powtarzających się dolegliwości związanych z cyklem miesiączkowym, a u 20–40% dolegliwości te powodują w mniejszym lub większym stopniu czasowe ograniczenie aktywności umysłowej i fizycznej.

W związku z wydłużeniem przeciętnej długości życia szacuje się, że kobiety po menopauzie stanowią ok. 10% światowej populacji. Problemy okresu menopauzy będą się więc stawać coraz bardziej powszechne w praktyce ginekologicznej. Jednym z nich jest problem zaburzeń seksualnych podczas menopauzy. Zaburzenia seksualne są wynikiem zmian hormonalnych, anatomicznych oraz psychicznych w życiu kobiety po menopauzie. Nierzadko kobiety skarżą się na problem suchości pochwy. Preparat Gynoflor jest jedną z możliwości wspomagania leczenia zaburzeń seksualnych u kobiet w wieku menopauzalnym.

Infekcje HSV dotykają ponad 1/3 ludności. Powodują one bardzo zróżnicowane obrazy kliniczne: od łagodnych, zlokalizowanych i łatwo ustępujących zmian, po infekcje przyjmujące postać ogólną i rozsianą, jak w przypadku Eczema herpeticum. Obserwowane są również formy przewlekłe, charakterystyczne szczególnie dla pacjentów z upośledzeniami odporności o różnym podłożu. Zakażenia wirusami HSV w ciąży mają podobny lub cięższy przebieg, jednak w III trymestrze ciąży pierwotne zakażenia HSV mogą mieć bardzo ciężki przebieg. Ryzyko zakażenia wewnątrzmacicznego w infekcjach pierwotnych sięga 30–50%, gdy do zakażenia dochodzi w III trymestrze ciąży, a ok. 1% we wcześniejszych trymestrach ciąży. Zakażenia wewnątrzmaciczne wirusem HSV stanowią ok. 5% zakażeń noworodków.

Nudności i wymioty wikłają nawet do 80% ciąż. Największe nasilenie dolegliwości osiągają zwykle w I trymestrze. Strategie leczenia opierają się na łagodzeniu objawów i zapobieganiu powikłaniom. Ocena skuteczności opasek Sea-Band – akupresury punktu P6, w niwelowaniu nudności i wymiotów wśród ciężarnych, będących pacjentkami przychodni przyszpitalnej Szpitala Bielańskiego w Warszawie. W okresie od początku marca do końca kwietnia 2014 r. pacjentki przyszpitalnej przychodni Szpitala Bielańskiego w Warszawie otrzymały na okres tygodnia opaski Sea-Band oraz ankietę, w której codziennie dokonywały oceny nasilenia nudności i wymiotów, stosując skalę VAS (visual analog scale). Po tygodniu podsumowywały ankietę i zwracały ją wraz z opaskami. W czasie badania nie stosowały innych metod niwelujących nudności i wymioty.

Do obowiązków lekarza, który sprawuje opiekę nad kobietą w ciąży, należy stosowanie schematów postępowania określonych w standardach organizacyjnych opieki okołoporodowej. Zaniechanie wykonania czynności określonych w treści standardów należy identyfikować z naruszeniem prawa pacjentek do uzyskania świadczeń gwarantowanych, zgodnych z aktualnym stanem wiedzy medycznej. Odstąpienie od podania immunoglobuliny anty-D wiąże się ze zwiększeniem ryzyka zdrowotnego, którego zminimalizowanie możliwe jest w oparciu o zastosowanie dostępnych metod postępowania profilaktycznego w trakcie ciąży. Prawo pacjentek do świadczenia polegającego na podaniu immunoglobuliny anty-D jest niezależne od posiadanego przez nie statusu ubezpieczenia. Rozliczenie świadczeniodawcy z Narodowym Funduszem Zdrowia (NFZ) z tytułu wykonania świadczenia polegającego na podaniu immunoglobuliny anty-D odbywa się na podstawie faktury zakupu leku i prawidłowego wykazania wykonanego świadczenia w treści raportu statystycznego. Spełnienie przez świadczeniodawcę odpowiednich przesłanek wyklucza odmowę NFZ w przedmiocie zwrotu kosztów zrealizowanego świadczenia.

W badaniach składu masy ciała można zastosować urządzenie Tanita – najnowszej generacji japoński analizator składu masy ciała. Wykorzystuje się tu unikatową i innowacyjną technologię bioimpedancji elektrycznej (bioelectrical impedance analysis – BIA). Metoda jest bezpieczna, opiera się na specjalnie dobranej, bezpiecznej częstotliwości i przepływa z różnym oporem przez tkanki. Analizator mierzy ten opór i na tej podstawie oblicza skład ciała. Warto zastosować tę metodę u pacjentek z zespołem napięcia przedmiesiączkowego (premenstrual syndrome – PMS). Zespół napięcia przedmiesiączkowego to kompleks objawów o charakterze emocjonalnym, behawioralnym i fizjologicznym występujący w okresie na kilka dni do dwóch tygodni przed miesiączką i mijający z chwilą ustąpienia krwawienia. W leczeniu tego zespołu warto rozważyć niesteriodowe leki przeciwzapalne (NLPZ), np. zastosowanie diklofenaku w postaci czopków czy nimesulidu w postaci doustnej.

Światowa Organizacja Zdrowia (World Health Organization – WHO) definiuje niepłodność jako niezdolność uzyskania ciąży przez okres 12 miesięcy, mimo regularnych stosunków płciowych, bez stosowania metod antykoncepcyjnych. Szacuje się, że 60–80 mln par na świecie stale lub okresowo jest dotkniętych problemem niepłodności, a w populacji polskiej z niepłodnością zmaga się ok. 1,5 mln par rocznie. W ok. 40% przypadków za niepłodność pary odpowiada czynnik męski. W niepłodności proces diagnostyczny zawsze powinien obejmować równoczasowo oboje partnerów.

Niedokrwistość jako stan patologiczny dotyczy znacznej części populacji, włączając w to pacjentki gabinetów ginekologiczno-położniczych. Jako najczęstszą przyczynę jej występowania opisuje się niedobór żelaza, którego zaburzony poziom negatywnie wpływa na funkcjonowanie, a także proces rekonwalescencji pacjenta. Niedobór żelaza w trakcie ciąży obciąża nie tylko organizm pacjentki, ale także rozwijający się zarodek i płód. Odpowiednio prowadzona diagnostyka oraz dobór farmakoterapii w leczeniu anemii jest zatem ważnym elementem opieki medycznej tej grupy pacjentek.