Dział: To wiedzieć powinniśmy

Obecnie niedokrwistość jest uważana za problem ogólnoświatowy, który według danych WHO dotyczy ponad 1,6 mld ludzi. Niedokrwistość jako stan patologiczny dotyczy znacznej części populacji, włączając w to pacjentki gabinetów ginekologiczno-położniczych. Jako najczęstszą przyczynę jej występowania opisuje się niedobór żelaza, którego zaburzony poziom negatywnie wpływa na funkcjonowanie, a także proces rekonwalescencji. Niedobór żelaza w trakcie ciąży obciąża nie tylko organizm pacjentki, ale także rozwijający się zarodek i płód. Dogodne warunki leczenia nie powinny determinować braku profilaktyki, dlatego powinno się zwiększyć nacisk na edukację kobiet w tym zakresie. Skuteczne metody diagnostyczne powinny być wdrażane w okresie przedkoncepcyjnym, tak aby zminimalizować ryzyko wystąpienia niedoborów w ciąży, tym samym częściowo warunkując jej prawidłowy przebieg i rozwój. Postępowanie przy niedokrwistości prowadzone przez lekarzy powinno zostać przemodelowane na bardziej holistyczne, tak aby w pełni wykorzystać możliwości diagnostyczne i terapeutyczne, dostosowane indywidualnie do potrzeb i stanu pacjentki.

Ponad połowa młodych kobiet cierpi na zespół bolesnego miesiączkowania. Charakteryzuje się on nadmierną patologiczną czynnością skurczową macicy i związanymi z tym bolesnymi krwawieniami miesięcznymi. Powstaje na skutek zwiększonego stężenia prostaglandyn, wzmożonego napięcia układu współczulnego oraz zmniejszonego przepływu krwi przez macicę. Leczenie jest głównie objawowe. Stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne (diclofenak, nimesulid), antykoncepcję hormonalną doustną, lub wkładkę wewnątrzmaciczną z gestagenem.

Infekcje intymne to problem dotykający bardzo wiele kobiet. Do najczęstszych przyczyn zakażeń zalicza się bakteryjną waginozę (BW) oraz kandydozę pochwy, które stanowią odpowiednio do 50% i 39% przypadków. BW jest schorzeniem, w którym dochodzi do zaburzenia prawidłowej flory bakteryjnej i namnożenia się patogennych bakterii beztlenowych. W leczeniu zastosowanie znajdują głównie preparaty zawierające metronidazol lub klindamycynę. Za wystąpienie kandydozy pochwy najczęściej odpowiadają drożdżaki z gatunku Candida albicans. W zdecydowanej większości przypadków skuteczna jest krótkotrwała terapia miejscowa lub ogólnoustrojowa azolowymi lekami przeciwgrzybiczymi. W patogenezie infekcji intymnych często dochodzi do zaburzeń w naturalnej florze bakteryjnej. Dlatego bardzo istotne jest stosowanie preparatów zawierających kwas mlekowy, np. Medivag żel, zarówno jako dopełnienie leczenia przeciwinfekcyjnego, jak i w profilaktyce nawrotów zakażeń. Działania niepożądane wielu środków leczniczych stosowanych miejscowo w przebiegu zakażeń intymnych to przeważnie suchość, podrażnienie oraz pieczenie sromu i pochwy. Warto wtedy zaproponować pacjentce środek o działaniu przeciwbólowym oraz przeciwświądowym, np. krem Prurifem.

Często poruszanym tematem w gabinecie ginekologicznym jest suplementacja w czasie ciąży. Rzadko jednak zwraca się uwagę na to, jak ważne jest odpowiednie zaopatrzenie organizmu w poszczególne makro- i mikroelementy już w okresie planowania ciąży. Często niedobory powstałe w okresie poprzedzającym ciążę nie dają się łatwo i szybko zbilansować w okresie ciąży, odbijając swoje piętno na dalszym etapie rozwoju płodu. Niedobory poszczególnych pierwiastków i witamin mogą przyczynić się do zaburzeń organogenezy płodu, nieprawidłowości w budowie i funkcjonowaniu łożyska, a także implikacji ze strony matki, takich jak stan przedrzucawkowy i poród przedwczesny. W związku z tym wszystkim przyszłym mamom zaleca się przyjmowanie mikroelementów, takich jak kwas foliowy, witamina B12, witamina D3, wapń, jod i żelazo, a także często pomijaną w zaleceniach cholinę. Obecnie nietrudno jest znaleźć preparat zawierający wszystkie wymienione mikroelementy w postaci jednej tabletki, co znacznie ułatwia systematyczność i kontrolę ilości przyjmowanych substancji.

Celem promowania prozdrowotnego stylu życia opracowano propozycję materiałów edukacyjnych dla młodzieży w aspekcie profilaktyki otyłości Sposób przekazania wiedzy na temat żywienia oraz aktywności fizycznej ma znaczenie w działaniach prewencyjnych dotyczących otyłości. Zarówno w profilaktyce, jak i w terapii, oraz jako uzupełnienie stosowanego leczenia farmakologicznego znaczenie ma właściwy styl życia, który powinien być promowany w działaniach edukacyjnych.

W wyniku zwiększenia średniej długości życia, kobiety obecnie spędzają ponad jedną trzecią życia w stanie niedoboru estrogenów, co prowadzi do licznych niekorzystnych objawów i zmian długoterminowych. Estrogenowa terapia menopauzalna (ETM) wykazuje skuteczność w leczeniu wielu z tych zaburzeń i chorób. Jednak 10% zachodnich kobiet posiada przeciwskazania do ETM, takie jak estrogenozależne nowotwory złośliwe, choroby wątroby, choroby zakrzepowo-zatorowe czy ciężka migrena. Z powodów podanych powyżej oraz wielu innych; jak czynniki kulturowe, status materialny, obserwujemy w ostatnich latach duże zainteresowanie metodami alternatywnymi wobec hormonalnej terapii menopauzalnej, do których zaliczamy suplementację preparatów zawierających fitoestrogeny.

Ból nie jest chorobą samą w sobie, ale raczej objawem prawdopodobnie powodowanym przez wiele różnorodnych przyczyn.

Zabiegi ginekologiczne stanowią wyjątkowe wyzwanie dla profilaktyki okołoperacyjnej, ponieważ po- tencjalne patogenne mikroorganizmy ze skóry lub pochwy i szyjki macicy mogą migrować do miejsc operowanych i powodować zapalenie tkanki łącznej pochwy w mankiecie, zapalenie tkanki łącznej miednicy i ropnie miednicy. Wiele czynników ryzyka dla gospodarza i chirurgicznych zidentyfikowano jako ryzyko, które zwiększa zakaźne następstwa po operacjach w obrębie miednicy. Infekcja drożdżakami pochwy, znana również jako kandydoza, jest częstym schorzeniem. Zdrowa pochwa zawiera bakterie i niektóre gatunki drożdży. Ale gdy zmienia się równowaga tego mikrośrodowiska – bakterii i drożdży, komórki drożdży mogą się intensywniej namnażać. Powoduje to nasilone swędzenie, obrzęk i podrażnienie. Leczenie infekcji drożdżakami pochwy może złagodzić objawy w ciągu kilku dni. W cięższych przypadkach (zwłaszcza gatunkami non-albicans) może to potrwać do 2 tygodni. Zakażenia drożdżakowe pochwy nie są uważane za zakażenie przenoszone drogą płciową (sexually transmitted infection – STI), powszechnie znane jako choroba przenoszona drogą płciową (sexually transmitted disease – STD). Kontakt seksualny może go rozprzestrzeniać, ale kobiety, które nie są aktywne seksualnie, również mogą zostać zakażone. Zaburzenie mikrośrodowiska może również nastąpić w kierunku zakażenia bakteryjnego – bacterial vaginosis. Z punktu widzenia operacyjnego istotne staje się odpowiednie przygotowanie pacjentki przed zabiegiem ginekologicznym. Niniejszy artykuł poświęcono zastosowaniu preparatów Albivag® i Chlorivag® w ginekologii.